والدین، می­ توانند بستر مناسبی را برای آشنایی روح و جان فرزندانشان با کلام الهی فراهم کنند.
 
چکیده : یکی از وظایف مهم والدین، به عنوان بهترین الگوی رفتاری فرزندان، آموزش قرآن به کودکان است؛ در این مسیر هر گونه اجبار و توجه نداشتن به توانایی و استعداد کودک، موجب دوری او از قرآن خواهد شد؛ لذا باید هوشیارانه عمل کرد. با ما همراه باشید.

تعداد کلمات 963 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

آموزش قرآن

در باب آموزش قرآن باید دانست که کتاب خدا هدایتگر جهانیان، تضمین‌کنندۀ سعادت پیروان آن، گنجینۀ حقایق و اسرار الهی و شفای دردهاست، که تلاوت آن کلید ارتباط با حق است و تدبّر در آیاتش سبب بیداری دل‌ها می‌گردد. اما کودک از این مطالب بی‌خبر بوده و باید والدین مقدمه‌سازی کنند تا کم‌کم روح و جان او با این کلام الهی آشنا شود و در آیندۀ نزدیک، خود به سراغ آن رود. در این مسیر هر گونه اجبار و توجه نداشتن به توانایی و استعداد کودک، موجب دوری او از قرآن خواهد شد؛ لذا باید هوشیارانه عمل کرد. این وظیفه در روایات به عهدۀ پدر نهاده شده است[1] اما نفوذ و مهر مادری در یاری رساندن به پدر، تأثیر فراوانی دارد.
 

آثار مثبت قرائت قرآن در خانه چیست؟

تلاوت روزانۀ قرآن در خانه، موجب افزایش برکت روزی و رفت و آمد فرشتگان می‌گردد. امام صادق علیه السّلام در این باره می‌فرماید: در خانه‌ای که قرآن در آن تلاوت گردد و خدا یاد شود، خیر و برکتش زیاد خواهد شد. فرشتگان در آن حضور می‌یابند و شیاطین آن‌جا را ترک می‌کنند و آن خانه، برای اهل آسمان آن چنان بدرخشد که ستارگان برای اهل زمین نورافشانی می‌کنند.[2]
 

عواقب منفی عدم قرائت قرآن در خانه چیست؟

این آثار مثبت قرائت قرآن در خانه، وقتی اهمیت پیدا می‌کند که متوجه عواقب منفی، قرائت نکردن آن کتاب آسمانی باشید؛ زیرا طبق احادیث وارد شده، خانه‌ای که در آن قرآن تلاوت نشود موجب رفت و آمد شیاطین، کاهش خیر و برکت و فشار و سختی اهل آن خواهد بود.[3]
 

روش ­هایی برای مانوس کردن کودکان با قرآن

توجه پدر و مادر به این امر و قرائت روزانه قرآن، تأثیرات بیان شده را، در پی دارد. از طرفی، طفل نیز به تقلید از آن‌ها قرآن را باز می‌کند و بدون این که متوجه معنا و لفظ کلمات باشد، آن‌ها را با زبان کودکانه خود ادا می‌کند. در این حالت اگر به کار او اظهار علاقه و محبت کنید، برای انجام مجدد آن، روحیه می‌گیرد. برپایی جلسات قرآن و دعا در خانه،[4] یا پخش قرآن با قرائتی زیبا از رادیو و تلویزیون و استفاده از ابزار هنری مثل اجرای نمایش و نقاشی دربارۀ آیه‌ای خاص، تهیۀ سی‌دی مربوط، مسابقه حفظ نیز و... تأثیر بسزایی در رسیدن به هدف دارد.
 

اهمیت لقمه حرام در ترغیب فرزندان به قرآن

نکتۀ دیگری که والدین به خصوص پدر باید به آن دقت داشته باشد، توجه به حلال و حرامِ حقوق و درآمدش است. حلال بودن آن، کمک به‌سزایی در علاقه‌مند شدن فرزند به خداوند و قرآن داشته و برعکس، بی‌توجهی به حلال و حرام، بی‌رغبتی به واجبات را در پی دارد. حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله از چنین پدرانی بیزار بوده و می‌فرماید: وای بر فرزندان آخرالزمان از دست پدرشان؛... هیچ یک از واجبات دین را به آن‌ها نمی‌آموزند و اگر خود فرزند، آن‌ها را یاد بگیرد، از این کار جلوگیری می‌کنند. من از این پدرها بیزارم و آن‌ها نیز از من دورند.[5]

ادامه دارد...

منابع: آقا میری؛ فاطمه سادات (1395)، عطیه الهی، انتشارات بوستان کتاب، قم، چاپ اول.

بیشتر بخوانید:
شیوه‌های آموزش قرآن به کودکان چیست؟ (بخش دوم)
شیوه‌های آموزش نماز به کودکان چیست؟
چگونه برای فرزندان خود دعا کنیم؟
نقش پدران در تربیت دینی فرزندان
نقش مادران در تربیت دینی فرزندان
آموزش مفاهیم اخلاقی و دینی در قالب بازی به کودکان

 
 
پی نوشت :
[1] . حَقُ الْوَلَدِ عَلَی الْوَالِدِ أَنْ... یُعَلِّمَهُ الْقرآن؛ حق فرزند بر پدر و مادر این است که به او قرآن بیاموزد (شرح نهج‌البلاغه ابن ابی الحدید، ج 19، ص 365).
[2] . الْبَیْتُ الَّذِی یُقْرَأُ فِیهِ الْقرآن وَ یُذْکَرُ اللهُ عَزّوَجَلَّ فِیهِ تَکثُرُ بَرَکتُهُ وَ تَحْضُرُهُ الْمَلائِکةُ وَ تَهْجُرُهُ الشَّیَاطِینُ وَ یُضِیءُ لِأَهْلِ السَّمَاءِ کمَا یُضِیءُ الْکوْکبُ الدُّرِّیُّ لِأَهْلِ الْأَرْض (الکافی، ج 2، ص 499).
[3] . النَّبِیِّ صلَّی اللهُ علیه و آله قَالَ: اجْعَلُوا لِبُیُوتِکمْ نَصِیباً مِنَ الْقرآن ـ  فَإِنَّ الْبَیْتَ... إِذَا لَمْ یُقْرأ فِیهِ الْقرآن ضُیِّقَ عَلَ أَهْلِهِ وَ قَلَّ خَیْرُهُ وَ کانَ سُکانُهُ فِی نُقْصَانٍ؛ در خانه‌هایتان سهم و نصیبی برای قرآن قرار دهید، زیرا خانه‌ای که در آن قرآن خوانده نشود مایه فشار و سختی اهلش خواهد شد و خیرش کم می‌گردد و افرادش رو به کمی و کاستی می‌روند (وسائل الشیعه، ج 6، ص 200).
[4] . این سیره ائمه اطهار علیهم السّلام بوده که در خانه‌های خود با اهل خانواده جلسات قرآن برپا می‌کردند. امام صادق علیه السّلام فرمود: «کانَ أَبِی علیه السّلام کثِیرَ الذِّکر... کانَ یَجْمَعُنَا فَیَأمُرُنَا بِالذِّکرِ حَتَّی تَطْلُعَ الشَّمْسُ وَ یَأمُرُ بِالْقِرَاءَةِ مَنْ کانَ یَقْرَأُ مِنَّا وَ مَنْ کانَ لا یَقْرَأُ مِنَّا أَمَرَهُ بِالذِّکر؛ پدرم کثیر الذکر بود... سیره او چنین بود که هر روز پس از نماز صبح تا طلوع آفتاب ما را جمع می‌کرد، هر که قرآن را به یاد داشت، او را به خواندن قرآن وا می‌داشت و هر کس که سنش کمتر بود و قرآن نمی‌خواند دستور می‌داد تا ذکر خدا را بگوید» (الکافی، ج 2، ص 499).
[5] . جَامِعُ الْأَخْبَارِ، رُوِیَ عَنِ النَّبِیَّ صلی الله علیه و آله: وَیْلٌ لِأَطْفَالِ آخِرِ الزَّمَانِ مِنْ آبَائِهِمْ... لا یُعَلِّمُونِهُمْ شَیْئاً مِنَ الْفَرَائِضِ وَ إِذَا تَعَلَّمُوا أَوْلَادُهُمْ مَنَعُوهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُمْ بِعَرَضٍ یَسِیرٍ مِنَ الدُّنْیَا فَأَنَا مِنْهُمْ بَرِیءٌ وَ هُمْ مِنِّی بِرَاءٌ «مستدرک الوسائل، ج 15، ص 164).