شیوه‌های آموزش قرآن به کودکان چیست؟ (بخش اول)

[1] . حَقُ الْوَلَدِ عَلَی الْوَالِدِ أَنْ... یُعَلِّمَهُ الْقرآن؛ حق فرزند بر پدر و مادر این است که به او قرآن بیاموزد (شرح نهج‌البلاغه ابن ابی الحدید، ج 19، ص 365).

[2] . الْبَیْتُ الَّذِی یُقْرَأُ فِیهِ الْقرآن وَ یُذْکَرُ اللهُ عَزّوَجَلَّ فِیهِ تَکثُرُ بَرَکتُهُ وَ تَحْضُرُهُ الْمَلائِکةُ وَ تَهْجُرُهُ الشَّیَاطِینُ وَ یُضِیءُ لِأَهْلِ السَّمَاءِ کمَا یُضِیءُ الْکوْکبُ الدُّرِّیُّ لِأَهْلِ الْأَرْض (الکافی، ج 2، ص 499).

[3] . النَّبِیِّ صلَّی اللهُ علیه و آله قَالَ: اجْعَلُوا لِبُیُوتِکمْ نَصِیباً مِنَ الْقرآن ـ  فَإِنَّ الْبَیْتَ... إِذَا لَمْ یُقْرأ فِیهِ الْقرآن ضُیِّقَ عَلَ أَهْلِهِ وَ قَلَّ خَیْرُهُ وَ کانَ سُکانُهُ فِی نُقْصَانٍ؛ در خانه‌هایتان سهم و نصیبی برای قرآن قرار دهید، زیرا خانه‌ای که در آن قرآن خوانده نشود مایه فشار و سختی اهلش خواهد شد و خیرش کم می‌گردد و افرادش رو به کمی و کاستی می‌روند (وسائل الشیعه، ج 6، ص 200).

[4] . این سیره ائمه اطهار علیهم السّلام بوده که در خانه‌های خود با اهل خانواده جلسات قرآن برپا می‌کردند. امام صادق علیه السّلام فرمود: «کانَ أَبِی علیه السّلام کثِیرَ الذِّکر... کانَ یَجْمَعُنَا فَیَأمُرُنَا بِالذِّکرِ حَتَّی تَطْلُعَ الشَّمْسُ وَ یَأمُرُ بِالْقِرَاءَةِ مَنْ کانَ یَقْرَأُ مِنَّا وَ مَنْ کانَ لا یَقْرَأُ مِنَّا أَمَرَهُ بِالذِّکر؛ پدرم کثیر الذکر بود... سیره او چنین بود که هر روز پس از نماز صبح تا طلوع آفتاب ما را جمع می‌کرد، هر که قرآن را به یاد داشت، او را به خواندن قرآن وا می‌داشت و هر کس که سنش کمتر بود و قرآن نمی‌خواند دستور می‌داد تا ذکر خدا را بگوید» (الکافی، ج 2، ص 499).

[5] . جَامِعُ الْأَخْبَارِ، رُوِیَ عَنِ النَّبِیَّ صلی الله علیه و آله: وَیْلٌ لِأَطْفَالِ آخِرِ الزَّمَانِ مِنْ آبَائِهِمْ... لا یُعَلِّمُونِهُمْ شَیْئاً مِنَ الْفَرَائِضِ وَ إِذَا تَعَلَّمُوا أَوْلَادُهُمْ مَنَعُوهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُمْ بِعَرَضٍ یَسِیرٍ مِنَ الدُّنْیَا فَأَنَا مِنْهُمْ بَرِیءٌ وَ هُمْ مِنِّی بِرَاءٌ «مستدرک الوسائل، ج 15، ص 164).