مهمترین فواید میگو برای سلامتی (بخش اول)

مصرف منظم میگو باعث افزایش انرژی و کارایی روزانه بدن می‌شود زیرا میگو سرشار از آهن است که به افزایش انرژی شهرت دارد.
 

یک میگوی متوسط حدود ۷ کالری دارد. اگر ۱۲ عدد میگوی متوسط بخوریم، ۸۵ کالری دریافت خواهیم کرد. کالری یک میگوی بزرگ، ۱۸ است. اگر تعداد زیادی میگو بخوریم باز هم کالری کمی دریافت می‌کنیم.
 

پروتئین موجود در میگو به حفظ سلامت پوست و رشد مو و ناخن کمک می‌کند. مصرف میگو باید بر اساس نیاز روزانه باشد زیرا مصرف بیش از اندازه آن تاثیرات منفی برای بدن به دنبال خواهد داشت.
 

ثابت شده است که میگو خاصیت جلوگیری از کم‌خونی را دارد. میگو ۲۱٪ ویتامین B12 دارد. این ویتامین در تولید سلول‌های قرمز خون و جلوگیری از کم‌خونی نقش دارد.
 

مصرف منظم میگو باعث افزایش انرژی و کارایی روزانه بدن می‌شود زیرا میگو سرشار از آهن است که به افزایش انرژی شهرت دارد.
 

با مصرف حدود ۱۲۰ گرم میگو می‌توانیم ۱۰۰٪ نیاز روزانه خود به سلنیوم را تامین کنیم. همچنین این مقدار میگو حاوی ۷۵٪ ویتامین B12، ۵۰٪ فسفر و بیش از ۳۰٪ کرولین و ید است. مواد معدنی موجود در میگو می‌توانند سیستم ایمنی را تقویت کرده و آنتی اکسیدان مورد نیاز برای مبارزه با رادیکال‌های آزاد را تامین کنند.
 

نیاسین (ویتامین B3) موجود در میگو می‌تواند چربی‌ها، کربوهیدرات و پروتئین بدن را فرآوری و به انرژی تبدیل کند. نیاسین همچنین می‌تواند مانند یک عامل محافظتی پوست عمل کند زیرا سلامت آن را حفظ کرده و از خشک شدن پوست جلوگیری می‌کند.
 

اسیدهای چرب ضروری و امگا۳ موجود در میگو می‌توانند در برابر افسردگی از فرد محافظت کرده و خلق و خوی او را بهبود بخشند.
 

خوردن میگو می‌تواند مس زیادی برای بدن فراهم کند. کمبود مس می‌تواند به کم‌کاری تیروئید منجر شود.
 

میگو حاوی کاروتنوئید است. این ماده برای سلامت پوست و جلوگیری از پیری زودرس بسیار مفید است.
 

میگو انواع مختلفی چربی سالم از جمله چربی تک غیر اشباع، چربی چند غیر اشباع، امگا۳ و امگا ۶ دارد.
 

ما روزانه به ۴۸٪ سلنیوم نیاز داریم. کمبود سلنیوم می‌تواند باعث انواع سرطان از جمله سرطان پروستات شود. محققان بسیاری در موسسه تحقیق غذا می‌گویند ترکیب سولفورافان و سلنیوم، توان سیستم ایمنی بدن را تا ۱۳ برابر افزایش می‌دهد.
 

یک میگو، ۲۹ گرم پروتئین دارد. میزان کربوهیدرات موجود در آن نیز پایین است.
 

کلسیم و فسفر دو عنصری هستند که در کنار هم در ساخت استخوان‌ها و استحکام دندان‌ها نقش دارند. همچنین توصیه شده که میگو را با پوست مصرف کنیم زیرا گلوکوزامین دارد که برای ساخت غضروف در مفاصل مفید است.
 

مهم‌ترین جنبه مصرف میگو نقش آن در تعادل هورمون‌های بدن است – به ویژه اگر به ورزش علاقه داشته باشیم. میگو، پروتئین بالایی داشته که برای تولید هورمون و تعادل تعداد آن‌ها در بدن مفید است. به علاوه اگر می‌خواهیم حجم عضلات خود را افزایش دهیم، میگو بسیار اهمیت دارد زیرا دارای مواد مغذی لازم برای افزایش حجم عضلات است.
 

می‌توان با مصرف میگو از سرطان جلوگیری کرد. در ۱۲۰ گرم میگو، ۵۶ میکروگرم سلنیوم وجود دارد که نیاز روزانه بدن را تامین می‌کند. این ماده معدنی، آنتی اکسیدانی است که از رشد سلول‌های سرطانی جلوگیری می‌کند. بسیاری از تحقیات انجام شده اثبات کرده‌اند که سلنیوم موجود در میگو به خوبی جذب بدن می‌شود.
 

بیماری خطرناک دیگری که می‌توان با خوردن میگو از آن جلوگیری کرد، بیماری قلبی عروقی است. این خاصیت باز هم به دلیل وجود سلنیوم است. کمبود سلنیوم می‌تواند خطر بیماری قلبی عروقی را افزایش دهد.
 

امگا۳ برای مغز ضروری است. متاسفانه برخی افراد فکر می‌کنند میگو منبع کلسترول بد است بنابراین ترجیح می‌دهند آن را در رژیم غذایی روزانه خود قرار ندهند. تحقیقات زیادی اثبات کرده‌اند که میگو انواع مختلف امگا۳ دارد. در ۱۲۰ گرم میگو، ۵۰٪ ایکوزاپنتانوئیک اسید یا EPA و  همین اندازه دوکوزاهگزانوئیک اسید یا DHA وجود دارد. EPA و DHA دو نوع امگا۳ هستند که نقش مهمی در حفظ سلامت سیستم عصبی ایفا کرده و از بیماری قلبی نیز جلوگیری می‌کنند.
 

با استناد به تحقیقات انجام شده، میگو حاوی موادی – مانند استاگزانتین و  سلنیوم- است که می‌توانند به عنوان عامل ضد التهاب به کار روند. استاگزانتین موجود در میگو برای جلوگیری و درمان التهاب مفید است.

۱۹. افزایش اشتها
توصیه می‌شود که در صورت از دست دادن اشتها میگو بخوریم چرا که سرشار از پروتئین است. اگر میزان زیادی میگو بخوریم، ماده‌ای به نام پپتید ساخته می‌شود. پپتید در بدن ما می‌تواند ترشح هورمون‌های اشتها مانند هورمون کوله‌سیستوکینین را تحریک کند. هورمون کوله‌سیستوکینین اشتهای فرد را تنظیم می‌کند. هورمون کوله‌سیستوکینین توسط پپتید تنظیم می‌شود بنابراین اشتهای فرد به حالت طبیعی بازمی‌گردد.
 

میگو ویامین‌های متعددی دارد. یکی از این ویتامین‌ها ویتامین B است. ویتامین B  موجود در میگو فقط یک نوع نیست بلکه انواع دیگر این ویتامین مانند ویتامین B6، B12، نیاسین و اسید پانتوتنیک نیز در میگو یافت می‌شوند. این ویتامین‌ها برای تثبیت فشار خون و جلوگیری از کم‌خونی ضروری هستند. افراد مبتلا به کم‌خونی می‌توانند به عنوان بخشی از درمان خود، مقدار مناسبی میگو مصرف کنند.
 
21. فسفر بالا
میگو برای تقویت استخوان‌ها مفید است. مصرف منظم میگو تراکم استخوان‌ها را افزایش داده و در نتیجه آن‌ها را قوی‌تر می‌کند. یکی از مواد لازم برای تشکیل استخوان، فسفر است. فسفر، علاوه بر استخوان‌ها، در استحکام و قدرت دندان‌ها نیز نقش دارد. اگر استخوان‌های شکننده‌ای داشته باشیم، سلامتی ما مختل خواهد شد. در صورت ابتلا به آرتریت نیز معمولا در مفاصل خود احساس درد خواهیم داشت.

ادامه دارد...

منبع: تحریریه سایت کسب و کار بازده – مژگان گوران