سبک های ارتباطی همسران

 سبک های ارتباطی همسران وابسته به شخصیت ایشان است.
 

چکیده: برای ارتباط همسران، شیوه و سبک هایی را بیان کرده اند. در این نوشتار به سبک چهارگانه ای که در کتاب های روانشناسی همسران بیان شده است، می پردازیم. با ما همراه باشید.

تعداد کلمات 1152 / تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه

 

ما با هر شخصی با روش خاصی ارتباط برقرار می کنیم و با این شیوه ارتباطمان با دیگران را تفسیر می کنیم. چهار شیوه مهم ایجاد رابطه به این شرح می باشند: انفعالی[1]؛ تهاجمی[2]؛ انفعالی - تهاجمی[3] ؛ قاطعانه (توام با اظهار وجود).[4] سالم ترین شیوه روش قاطعانه می باشد. توضیحاتی که در ادامه در مورد هر یک از این شیوه ها ارائه می شود به شما کمک می کند تا سبک ارتباطی خود و همسرتان را شناسایی کنید و در عین حال انگیزه ای بدست می آورید که سبک قاطعانه را تمرین کنید و یاد بگیرید.
 

شخصی که در روابط خود از این شیوه استفاده می کند، احساسات و آرزوهای خود را صادقانه بیان نمی کند. او به جای اینکه نظرات خود را به زبان بیاورد بیشتر تسلیم نظرات و عقاید دیگران می شود و از این جملات استفاده می کند: «من اهمیت نمی دهم»؛ «برای من مهم نیست»؛ تو تصمیم بگیر» و ....افراد منفعل از درگیری و تضاد اجتناب می کنند و باور دارند که حقوق آنها به اندازه حق و حقوق دیگران حائز اهمیت نیست. ریشه اصلی رابطه انفعالی عزت نفس[5] پایین است و اغلب برای اجتناب از صدمه زدن به دیگران؛ اجتناب از درگیری و ناراحتی و با اجتناب از در معرض انتقاد قرار گرفتن، مورد استفاده قرار می گیرد. رفتار انفعالی اغلب با حسن نیت همراه است («من نمی خواستم ناراحتشان کنم »؛ «می ترسیدم حرف نادرستی بزنم»، و ...). رابطه انفعالی هم به خود فرد صدمه می زند و هم به رابطه ای که بر قرار می کند آسیب می رساند. یک فرد منفعل ممکن است اجازه دهد تا حقوقش مورد تعرض قرار گیرد و نهایتا باعث می شود تا حس کند که او را درک نمی کنند و قدر او را نمی دانند.
 

 شخصی که شیوه ارتباطش تهاجمی می باشد دقیقا بر عکس یک فرد منفعل عمل می کند. فردی که برای برآورده شدن خواسته ها، نظرات، امیال، و نیازهایش از این روش استفاده می کند اغلب حقوق دیگران را پایمال می کند. این افراد به ندرت تسلیم دیگران می شوند و اغلب پیام آنها این است: «آنچه را که من می خواهم از آنچه تو می خواهی مهم تر است». ارتباط تهاجمی مانند ارتباط انفعالی ریشه در عزت نفس پایین دارد و از این شیوه برای برنده شدن و یا به کرسی نشاندن حرف خود به هر قیمتی استفاده می گردد. کسی که ارتباط تهاجمی را مورد استفاده قرار می دهد سعی می کند تا با انتقاد کردن و مقصر شمردن دیگران بر آنها تسلط یابد. این افراد آستانه تحمل شان بسیار پایین است و تحمل ناکامی را ندارند و صحبت دیگران را دائما قطع می کنند و به حرف دیگران گوش نمی کنند. زمانی که افراد ارتباط تهاجمی برقرار می کنند اغلب سعی می کنند دیگران را مسئول احساسات خود بدانند. ارتباط تهاجمی به احساسات فرد صدمه می زند و او را ناتوان می کند. فرد مهاجم ممکن است به قیمت تخریب اطمینان و صمیمیت سرانجام به هدف مورد نظر خود دست یابد.

 کسی که از این شیوه استفاده می کند، در ابتدا از حقوق و امیال و آرزوهای خود چشم پوشی می کند و کوتاه می آید اما بعدا بدنبال کینه جویی و انتقال خشم خود می باشد. انفعالی – تهاجمی ها مانند انفعالی ها هدفشان اجتناب از درگیری و تضاد است، اما پس از گذشت مدتی از روش هایی استفاده می کنند که فرد مقابلشان را وادار کنند تا مانند او به موضوع نگاه کنند. الگوی رایجی که در رفتار این قبیل افراد به چشم می خورد این است که جلوی افراد انفعالی برخورد می کنند اما زمانی که فرد حضور ندارد ژست های تهاجمی به خود می گیرند. پیام آنها این است: «من سعی می کنم همکاری کنم، اما تو باید دقیقا به گونه ای رفتار کنی که من می گویم». رفتار انفعالی۔ تهاجمی ها ریشه در عزت نفس پایین دارد. افرادی که از این شیوه استفاده می کنند اغلب کنایه می زنند و طعنه آمیز سخن می گویند و به سختی می پذیرند که شیوه ارتباطی شان انفعالی - تهاجمی است.

فردی که از این سبک استفاده می کند، احساسات، حقوق، امیال و آرزوهای خود را بدون تعرض به حقوق دیگران بیان می کند. ارتباط همراه با اظهار وجود حد وسط بین انفعالی و تهاجمی می باشد. با استفاده از این شیوه شما می توانید به وضوح درخواست خود را مطرح کنید و در عین حال به فکر دیگران نیز باشید.
هدف این شیوه این است که راه حلی بیابید تا ارتباط محترمانه ای برقرار شود. پیام این است: «نیازها و آرزوهای هر دوی ما مهم است، پس اجازه دهید تا راهی برای برآورده ساختن هر دوی آنها بیابیم.» ارتباط با این شیوه ریشه در عزت نفس بالا دارد و مسئولیت پذیر بوده و به خود و دیگران احترام می گذارد. این شیوه ارتباطی وسیله ای است برای ارتباط یافتن با دیگران از روی اعتماد و حسن نیت است که نهایتا حس نزدیکی و ارتباط با دیگران را پرورش می دهد.
 

سبک ارتباطی زوج ها بر میزان صمیمیت و نزدیکی آنها تأثیر می گذارد. معمولا همسران به خواسته های خود نمی رسند و نتیجه آن برقراری یک رابطه ناتوان و ضعیف همراه با سطح پایینی از صمیمیت می باشد.
هنگامی که یکی از زوج ها منفعل و دیگری تهاجمی است، زوج تهاجمی بر رابطه تسلط می یابد و منجر به ایجاد سطح پایین صمیمیت می گردد. هنگامیکه زن و شوهر از شیوه تهاجمی استفاده می کنند، رابطه آنها احتمالا همراه با درگیری و تضاد و نهایتا با سطح پایین صمیمیت همراه خواهد بود.
بر عکس، ایجاد ارتباط توام با اعتماد به نفس همسران این امکان را برای آنها فراهم می کند را که به آنچه که می خواهند دست یابند و شادکامی، اعتماد، و صمیمیت را در رابطه شان افزایش دهند. با این وجود بسیار مهم است که هر دو زوج این شیوه ارتباطی را بکار ببرند. اگر یکی از همسران با این شیوه رفتار کند و دیگری منفعل باشد در نتیجه رابطه آنها مایوس کننده و دلسرد کننده خواهد بود و به سطح پایین صمیمیت می انجامد و اگر یکی از دو زوج به این شیوه رفتار کند و طرف دیگر تهاجمی باشد، رابطه آنها ممکن است که با مقابله همراه باشد که در نهایت باز هم منجر به سطح پایین صمیمیت می گردد.
 
منبع: کتاب «بازبینی روابط همسران»
نویسنده: دیوید اچ اولسون، امی اولسون- سیگ، پیتر جی لارسن

 
 پی نوشت :
[1] . Passive
[2] . Aggressive
[3] . Passive- Aggressive
[4] . Assertive
[5] . Self esteem