جایگاه مرد در خانواده متعادل

چکیده: نقش مرد در درون خانواده به عنوان مدیر آن، نقش ویژه ایست که در متون دینی بدان بسیار اشاره شده است. برای داشتن خانواده متعادل باید این جایگاه را شناخت و در راه تقویت آن کوشا بود. با ما همراه باشید تا در این مورد بیشتر بدانید. 

تعداد کلمات 544 / تخمین زمان مطالعه 3 دقیقه

شوهر، بدان جهت که آفرینش ویژه ای دارد و از جنبه تعقلات متمایز است، رکن و مسئول خانواده شمرده می شود. مسئولیت وی اهمیت خاصی دارد، زیرا وی سرپرست است، در نتیجه در برابر همه مسائل و سختی های فکری، روحی، اخلاقی و اقتصادی همسر و فرزند خود مسئول است و طفره رفتن و شانه خالی کردن از زیر بار این مسئولیت ها و بی تفاوتی در برابر آنها آفت بزرگی برای زندگی خانوادگی لحاظ می شود.
خدای متعالی شوهر را قیم و سرپرست خانواده می شناساند و در قرآن کریم می فرماید: «الرجال قومون على النساء»[1] پس به اقتضای طبیعی، وظایف سنگین تر و دشوارتری خواهد داشت. اوست که می تواند با تدبیرهای خردمندانه خویش خانواده را به بهترین شکل اداره، و اسباب خوشبختی آنان را فراهم کند و محیط خانه را همانند بهشت برین، مرتب و منظم گرداند و همسرش را به صورت فرشته ای در آورد، بنابراین او باید همسرش را خوب بشناسد و جایگاهش را بداند و بر اساس آن، تعامل سازنده داشته باشد.
برپایه رهنمود دین «همسر گل است»: «فإن المرأة ریحانة ولیست قهرمانة»[2]؛ نظیر ابزار بازی نیست؛ او را ضایع نکنید؛ کارهای سنگین به او ارائه نکنید؛ نگذارید با نامحرم تماس بگیرد؛ با نامحرم با او تماس بگیرد، چرا که این گل پژمرده می شود. او باید در بوستانی به دور از نامحرم به سر برد، تا بتواند پیامبر تربیت کند!
این تعبیر زیبا و لطیف، به مردان و شوهران می آموزد که با همسر همانند گل خویش، چگونه باید رفتار کرد. در واقع، آنچه انتظار می رود، رفتاری ملایم و همراه مهربانی است. در حقیقت، شما نگهبانی هستید که در مقابل زیبایی و لطافت گل باید به او رسیدگی کنید و مانع از پژمردگی اش شوید.
با این نگرش، برای اینکه همسر بتواند مسئولیت های خویش در تولید مثل و پرورش آن را انجام دهد، باید نیازهای اولیه حیات او - چون امنیت خوراک، پوشاک، مسکن و مانند آن - تأمین شود و چون برآوردن این نیازها اولا به برخورداری از توانمندی جسمانی و قدرت فیزیکی و ثانیا به چیره شدن بر مشکلات و خطرها و هموار نمودن راه زندگی و تدبیر و چاره اندیشی وابسته است و این توانمندی و تدبیر در شوهران یافت می شود، پس خدای سبحان تأمین احتیاج های همسر و کودکان را بر عهده مردان گذاشته است، زیرا موظف ساختن زنان به کار و تلاش برای تأمین نیازهای مادی زندگی با مسئولیت مهمی چون مادری و پرورش نسل، ناسازگار است. اگر بخشی از مسئولیت تأمین زندگی شخصی زن بر عهده خودش باشد، ناچار باید بخشی از فرصت خویش را در تلاش برای تهیه آن نیازمندی ها صرف کند و پس از کوشش براثر خستگی برخاسته از کار به استراحت بپردازد و در این صورت است که از وظیفه و مسئولیت اصلی خویش باز می ماند و این نقطه اتکا، همان شوهر است، از این رو شوهر باید برای انجام دادن این مسئولیت از اوصافی چون تدبیر، روحیه قوی و صلابت و ایستادگی برخوردار باشد، تا به خوبی آن را به انجام برساند.

---