ملیت :  ایرانی   -  قرن : 5 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 447 ق)، فقیه، اصولى، مفسر، ادیب شافعى و محدث. وى در آغاز فنون ادب را به كمال آموخت و پس از چهل سالگى به تدریس پرداخت. او در فقه شاگرد ابوحامد اسفراینى بود و از احمد بن محمد بن بصیر و احمد بن فارس لغوى و محمد بن جعفر تمیمى و ابى‏حامد اسفراینى و احمد بن محمد بن صلت مجبر و ابواحمد فرضى روایت مى‏كرد. وى به بغداد رفت و به فقه پرداخت و به نشر علم در سواحل شام و صور همت گماشت. ابوبكر خطبى و ابومحمد كتانى و سهل بن بشر اسفراینى و فقیه نصر بن ابراهیم مقدسى و ابوالقاسم نسیب از وى روایت كردند. گویند: وقتى كه در بغداد بود نامه‏هایى را كه برایش مى‏آمد باز نمى‏كرد و همه را جمع مى‏كرد، تا موقعى كه از تحصیل علم فراغ حاصل كرد، سپس همه‏ى نامه‏ها را گشود و خواند و به اخبار دردناك مندرج در آنها- كه اگر قبلا خوانده بود از كار علم باز مى‏ماند همانند مرگ كسان و خویشان- وقوف یافت. سلیم در سفر مكه پس از انجام اعمال حج در ساحل جده در دریاى قلزم غرق شد. از آثارش: «التقریب» در فروع؛ «روح المسائل»، در فروع؛ «ضیاء القلوب»، در تفسیر قرآن؛ «غریب الحدیث»؛ «الكافى»، در فروع؛ «المجرد»، در فروع؛ «الاشاره»، در فروع.