ابوالحسن علی زواره ای
ملیت : ایرانی
-
قرن : 10
منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(س دهم ق)، مفسر، فقیه، محدث و ادیب امامى. وى از عالمان بزرگ تفسیر، حدیث و فقه و ادب بود در عصر شاه اسماعیل اول و شاه طهماسب صفوى در اصفهان مىزیست. وى از اكابر شاگردان محقق كركى، شیخ على بن عبدالعالى، سید غیاثالدین جمشید زوارهاى مفسر و سید امیر عبدالوهاب استرآبادى بود. تفسیر را از سید غیاثالدین جمشید زوارهاى اخذ و از میر عبدالوهاب بن على حسینى استرآبادى روایت كرد. زوارهاى استاد ملا فتحاللَّه كاشانى مفسر معروف است. از آثار وى: «ترجمه الخواص» یا «تفسیر زوارى»، در تفسیر قرآن، تالیف شده در سال 946 ق؛ شرح «نهجالبلاغه» به فارسى به نام «روضه الابرار»؛ ترجمهى «كشف الغمه» بهاءالدین عیسى اربلى به نام «ترجمه المناقب»؛ ترجمهى «مكارم الاخلاق» رضىالدین طبرسى به نام «مكارم الكرائم»؛ ترجمهى «عده الداعى» ابنفهد حلى به نام «مفتاح النجاح»؛ ترجمه «الاحتجاج» طبرسى كه به نام شاه طهماسب به پایان رسانید؛ ترجمه تفسیر منسوب به امام عسگرى (ع) به نام «آثار الاخیار»؛ ترجمه «الطرائف» ابنطاووس به نام «طراوه اللطائف»؛ «مرآت الصفا»، در زیارات؛ «مجمع الهدى»، در تاریخ پیامبران، تلخیص «احسن الكبار فى مناقب ائمه الاطهار» ورامینى به نام «لوامع الانوار الى معرفه ائمه الاطهار»، به فارسى.
تازه های مشاهیر
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}