ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : گلزار مشاهیر
نویسنده، روزنامه‏نگار. تولد: 18 فروردین 1291، شیراز. درگذشت: بهار 1356. محمدتقى مقتدرى، فرزند فضل‏الله، تحصیلات خود را در دانشگاه تهران در رشته‏ى حقوق و علوم سیاسى و دانشگاه دهلى در رشته‏ى علوم بین‏المللى به پایان رسانید و به دریافت درجه‏ى دكترى نایل آمد. وى مدت‏ها بازرس كلاس‏هاى آموزش سالمندان وزارت فرهنگ بود. مدتى رییس دفتر حسابدارى وزارت كشور و سپس رییس دفتر معاون وزارت كشور بود. سپس به معاونت اداره‏ى دفتر وزارتى وزارت كشور رسید. پس از آن مدتى منشى مخصوص وزراتى بود. از سمت‏هاى دیگر او عبارتند از: بازرس ویژه‏ى وزارت پیشه و هنر، مدیر روزنامه‏ى «آیین»، مشاور اتاق بازرگانى تهران، وكیل دعاوى و مشاور حقوقى و وكیل مدافع وزارت فرهنگ و بانك صنعتى ایران، مشاور املاك اداره‏ى اطلاعات و مطبوعات وزارت امور خارجه، مستشار سفارت ایران در كابل، متشار سفارت ایران در كراچى، همچنین كاردار فرهنگى در سفارت‏هاى ایران در هندوستان و پاكستان و كویت. از آثار اوست: ضرب‏المثل‏هاى فارسى در افغانستان، فرهنگ مقتدرى، سخنان شاهانه، زندگى و آثار و عقاید تاگور، نیایش «گیتانجلى» (اثر رابیندرانات تاگور، ترجمه به فارسى، 1342)؛ بازگشت به میهن، تصوف و روش سخت كوشى (نوشته‏ى اقبال لاهورى، كابل، 1333)؛ اتحاد اسلامى از نظر علامه اقبال، اقبال شاعر و متفكر اسلام، فیتز جرالد یا خیام انگلیسى، تحقیق درباره‏ى طلاق از نظر حقوق تطبیقى، دو بیتى‏هاى فارسى در افغانستان، اوضاع ایران قبل از مشروطیت، قانون اساسى ایران و تحولات آن، دودمان راگو (ترجمه راگوانش اثر كالیداس نویسنده‏ى هندى)؛ شرح حال و زندگى بچه سقایى كه به پادشاهى افغانستان رسید، اقتصاد ملى و رهبرى دولت، تحقیق درباره‏ى احوال و آثار حكیم عمر خیام، تحقیق درباره‏ى مخلص كاشى و تصحیح دیوان او، در جستجوى برادر (سر ه. د. هاكارد، ترجمه، 1334)، فلسفه اقبال، تاریخ دانشكده‏ى علوم سیاسى و حقوق، رساله در شرح مسافرت و پناهندگى همایون‏شاه امپراتور هند به ایران، رساله در اختلاف استعمال لغات فارسى در ایران و افغانستان، رساله در آثار و معرفى كالیداس هندى. فرزند فضل‏الله مقتدرى، در 1291 در شیراز متولد شد و پس از اخذ دیپلم متوسطه، وارد دانشكده حقوق تهران گردید و لیسانس گرفت و از دانشگاه دهلى درجه‏ى دكتراى حقوق بین‏المللى دریافت كرد. مقتدرى كار ادارى خود را از 1308 در وزارت كشور آغاز كرد و چندى هم در وزارت پیشه و هنر اشتغال داشت. در 1328 موقتا به وزارت امور خارجه انتقال یافت و با سمت رایزن فرهنگى به كابل رفت و بعد به وزارت امور خارجه منتقل گردید و در زمره كارمندان سیاسى قرار گرفت. از دیگر مشاغل وى، دبیر اول سفارت ایران در دهلى نو و رایزنى سفارت ایران در كابل بود. بعد وزیر مختار در كراچى و وزیر مختار در كویت شد. دكتر مقتدرى داراى تألیفاتى در زمینه‏هاى مختلف ادبى و تاریخى و حقوقى مى‏باشد. وى در سال 1365 در تهران درگذشت.
فعالیت ها : : مشاهیر / روزنامه نگاری مشاهیر / سیاست