محمدتقی مقتدری
نویسنده، روزنامهنگار.
تولد: 18 فروردین 1291، شیراز.
درگذشت: بهار 1356.
محمدتقى مقتدرى، فرزند فضلالله، تحصیلات خود را در دانشگاه تهران در رشتهى حقوق و علوم سیاسى و دانشگاه دهلى در رشتهى علوم بینالمللى به پایان رسانید و به دریافت درجهى دكترى نایل آمد.
وى مدتها بازرس كلاسهاى آموزش سالمندان وزارت فرهنگ بود. مدتى رییس دفتر حسابدارى وزارت كشور و سپس رییس دفتر معاون وزارت كشور بود. سپس به معاونت ادارهى دفتر وزارتى وزارت كشور رسید. پس از آن مدتى منشى مخصوص وزراتى بود. از سمتهاى دیگر او عبارتند از: بازرس ویژهى وزارت پیشه و هنر، مدیر روزنامهى «آیین»، مشاور اتاق بازرگانى تهران، وكیل دعاوى و مشاور حقوقى و وكیل مدافع وزارت فرهنگ و بانك صنعتى ایران، مشاور املاك ادارهى اطلاعات و مطبوعات وزارت امور خارجه، مستشار سفارت ایران در كابل، متشار سفارت ایران در كراچى، همچنین كاردار فرهنگى در سفارتهاى ایران در هندوستان و پاكستان و كویت.
از آثار اوست: ضربالمثلهاى فارسى در افغانستان، فرهنگ مقتدرى، سخنان شاهانه، زندگى و آثار و عقاید تاگور، نیایش «گیتانجلى» (اثر رابیندرانات تاگور، ترجمه به فارسى، 1342)؛ بازگشت به میهن، تصوف و روش سخت كوشى (نوشتهى اقبال لاهورى، كابل، 1333)؛ اتحاد اسلامى از نظر علامه اقبال، اقبال شاعر و متفكر اسلام، فیتز جرالد یا خیام انگلیسى، تحقیق دربارهى طلاق از نظر حقوق تطبیقى، دو بیتىهاى فارسى در افغانستان، اوضاع ایران قبل از مشروطیت، قانون اساسى ایران و تحولات آن، دودمان راگو (ترجمه راگوانش اثر كالیداس نویسندهى هندى)؛ شرح حال و زندگى بچه سقایى كه به پادشاهى افغانستان رسید، اقتصاد ملى و رهبرى دولت، تحقیق دربارهى احوال و آثار حكیم عمر خیام، تحقیق دربارهى مخلص كاشى و تصحیح دیوان او، در جستجوى برادر (سر ه. د. هاكارد، ترجمه، 1334)، فلسفه اقبال، تاریخ دانشكدهى علوم سیاسى و حقوق، رساله در شرح مسافرت و پناهندگى همایونشاه امپراتور هند به ایران، رساله در اختلاف استعمال لغات فارسى در ایران و افغانستان، رساله در آثار و معرفى كالیداس هندى.
فرزند فضلالله مقتدرى، در 1291 در شیراز متولد شد و پس از اخذ دیپلم متوسطه، وارد دانشكده حقوق تهران گردید و لیسانس گرفت و از دانشگاه دهلى درجهى دكتراى حقوق بینالمللى دریافت كرد.
مقتدرى كار ادارى خود را از 1308 در وزارت كشور آغاز كرد و چندى هم در وزارت پیشه و هنر اشتغال داشت. در 1328 موقتا به وزارت امور خارجه انتقال یافت و با سمت رایزن فرهنگى به كابل رفت و بعد به وزارت امور خارجه منتقل گردید و در زمره كارمندان سیاسى قرار گرفت. از دیگر مشاغل وى، دبیر اول سفارت ایران در دهلى نو و رایزنى سفارت ایران در كابل بود. بعد وزیر مختار در كراچى و وزیر مختار در كویت شد.
دكتر مقتدرى داراى تألیفاتى در زمینههاى مختلف ادبى و تاریخى و حقوقى مىباشد. وى در سال 1365 در تهران درگذشت.
نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
