ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
ملقب به القاب معین‏الوزاره، علاءالسلطنه و پرنس، حدود 1217 ش متولد شد. پدرش میرزا ابراهیم مهندس از اعضاى عالى رتبه وزارت خارجه و آخرین سمتش كارگزارى ایران در بغداد بود. مادرش دختر میرزا غفار وزیر وظایف آذربایجان بود. محمدعلى تحصیلات مقدماتى و صرف و نحو عربى و زبان فرانسه و حسن‏خط را در ایران فراگرفت و مدتى نیز در بغداد به تكمیل تحصیلات پرداخت. در 1237 به استخدام در وزارت خارجه درآمد و اولین سمت وى كارپردازى بمبئى بود كه قریب ده سال طول كشید. از كارپردازى بمبئى به كارپردازى بغداد رفت و سرانجام با اخذ لقب معین‏الوزاره، سركنسول در تفلیس شد و هنگام بازگشت ناصرالدین‏شاه از سفر سوم فرنگستان، به علت حسن خدمت مورد تقدیر و تشویق شاه واقع گردید. در 1307 وزیر مختار ایران در لندن میرزا ملكم‏خان ناظم‏الدوله لقب داشت، از كار بركنار و تمام امتیازات دولتى از او گرفته شد. ناصرالدین شاه به جاى وى میرزا محمدعلى‏خان معین‏الوزراء را با لقب علاءالسلطنه به لندن فرستاد. این ماموریت هجده‏سال طول كشید. وى در این ماموریت توانست موافقت اولیاى دولت انگلستان را به اعطاى عالى‏ترین نشان (به نام بند جوراب) كه مخصوص سلاطین بزرگ عالم بود براى مظفرالدین شاه جلب كند. شاه نیز به پاس این خدمت به او لقب «پرنس» داد و معروف به پرنس علاءالسلطنه شد. پس از صدور فرمان مشروطیت، به ایران احضار و متصدى وزارت امور خارجه شد و به جاى خویش مشیرالملك فرزندش را وزیر مختار در لندن نمود و ریاست كابینه‏ى وزارت خارجه را به فرزند دیگرش حسین معین‏الوزاره سپرد. علاءالسلطنه در عصر مشروطیت در اغلب كابینه‏ها عضویت داشت تا اینكه در 1292 از طرف ناصرالملك نایب‏السلطنه ایران در غیاب مجلس به نخست‏وزیرى انتخاب شد. در مدت كوتاه نخست‏وزیرى خود، نه تنها كار مثبتین انجام نداد بلكه مشكلات ممكلت را افزون كرد و به دولتهاى روس و انگلیس امتیازاتى داد. روسها از وى امتیاز راه‏آهن از جلفا به تبریز و از صوفیان تا دریاچه ارومیه و كشف و استفاده‏ى معادن حریم راه را گرفتند و انگلیسها نیز امتیاز راه‏آهن محمره به خرم‏آباد و ساختن اسكله در جنوب را اخذ كردند. علاءالسلطنه در 1296 براى بار دوم از طرف سلطان احمدشاه به نخست‏وزیرى رسید. كهولت و بیمارى او موجب شد این بار هم كار مثبتى انجام ندهد و در عوض سازمان پلیس جنوب را كه انگلیس‏ها در فارس و بوشهر تشكیل داده بودند، به رسمیت شناخت. در 1297 بیمار شد. چندى در بستر افتاد تا سرانجام در همان سال درگذشت. او مجموعا دو بار نخست‏وزیر، هشت مرتبه وزیر خارجه، سه دفعه وزیر علوم و معارف، دو بار وزیر فوائد عامه و تجارت و یك بار وزیر عدلیه بوده است. در میانسالى با دختر میرزا محمد مجدالملك سینكى كه از رجال سیاست و ادب بود ازدواج كرد. همین وصلت در ترقى او تاثیر زیادى داشت. علاءالسلطنه مردى مذهبى، تودار، درستكار، محافظه‏كار، بى‏نفع، بى‏ضرر، بى‏كفایت، و متمایل به سیاست انگلیس بود و تا حدى مشرب تصوف و بى‏نیازى داشت. زبانهاى فرانسه، انگلیسى، تركى و عربى را مى‏دانست. حین‏الفوت مال قابل ملاحظه‏اى از او باقى نماند. او را چهار پسر بود. فرزند اولش مهدى مشیرالملك كه بعد از مرگ پدر، علاءالسلطنه لقب گرفت قریب پانزده سال وزیرمختار در لندن بود. فرزند دیگرش محمد، طبیب و پزشك حاذق شد و در تهران شهرتى یافت. فرزند دیگر او حسین، قریب شصت سال مقامات عالى و درجه اول داشت. جمشید فرزند دیگر او در وزارت امور خارجه رشد نسبى نمود. در 1329 درگذشت. (ع. موجب بلندى پادشاهى) (میرزا) محمدعلى خان بن میرزا ابراهیم‏خان، از رجال قر. 14 ه. (ف. رمضان 1336 ه.ق.). وى مدتها سفیر ایران در لندن و چند بار وزیر خارجه و رئیس‏الوزراء شد (1296 -92 ،1291). او پدر حسین علاء و میرزا مهدى مشیرالملك (كه بعدها علاءالسطنه شد) مى‏باشد.
فعالیت ها : : مشاهیر / سیاست