ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
فرزند محمود فروهر (افتخارالملك- قوام‏الدوله)، در 1282 در تهران تولد یافت. بعد از انجام تحصیلات مقدماتى و متوسطه به مدرسه‏ى سیاسى مشیرالدوله وارد شد و دوره‏ى مدرسه‏ى عالى مزبور را پایان داد. آنگاه براى ادامه‏ى تحصیل به اروپا رفت و در دانشگاه برلین اقتصاد و امور مالى تحصیل نمود. پس از ورود به ایران، وارد خدمات قضائى شد و به ترتیب دادیارى دادسراى تهران و دیوان كیفر و بازپرس و مستشار استیناف گردید. در اواسط 1312 به وزارت دارائى انتقال یافت و رئیس اداره‏ى مالیات بر درآمد شد. در 1318 به مقام مدیركلى وزارت دارائى ارتقاء مقام پیدا كرد. یك سال بعد مستشار و مامور اقتصادى ایران در آلمان شد و تا قطع رابطه با آلمان در آن كشور مستقر بود. در 1322 با عنوان وزیرمختارى رایزن اقتصادى ایران در سوئیس شد. در 1324 به ایران بازگشت و معاونت وزارت دارائى را عهده‏دار شد و در 1326 در كابینه‏ى احمد قوام به وزارت راه معرفى و مشغول كار شد. چندى هم ریاست بانك صنعتى و معدنى ایران با او بود. در 1329 ابتدا در كابینه‏ى رزم‏آرا به وزارت كار معرفى شد. بعد رزم‏آرا او را به وزارت دارائى به مجلسین معرفى نمود. رزم‏آرا در دوران زمامدارى خود با مسئله‏ى نفت مواجه بود و طبعا بار سنگین این مسئولیت بر عهده‏ى وزیر دارائى قرار داشت. فكر ملى شدن صنعت نفت از یك طرف و استیفاى حقوق كامل ملت ایران از شركت نفت ایران و انگلیس از طرف دیگر، دولت را در بن‏بست عجیبى قرار داده بود. رزم‏آرا و وزیر دارائى‏اش معتقد به ملى كردن صنعت نفت نبودند بلكه در این اندیشه به سر مى‏بردند كه قرارداد جدیدى بر مبناى پنجاه‏پنجاه تهیه و به جاى قرارداد گس- گلشائیان به مجلس بدهند. بر همین اساس در رد فكر ملى شدن صنعت نفت، رزم‏آرا و فروهر در مجلس سخن‏ها گفتند. فروهر در مجلس گفت ایرانى نمى‏تواند لولهنگ بسازد چطور صنعت عظیم نفت را به دست او بسپاریم. نطق فروهر كه ناآگاهانه توهین به ملت ایران بود، موجى از خشم و غصب مردم را پیامد داشت و مجلس در مقابل نطق او قیافه‏اى عصبانى و خشن گرفت و همان روز وزیر دارائى استیضاح شد. در اثر نطق فروهر، اعلامیه‏هاى متعدد صادر شد و میتینگهاى عظیم از طرف دانشجویان و طبقات مختلف مردم و بازاریان برپا گردید. مطبوعات ملى چنان وزیر دارائى را مورد حمله قرار دادند كه چند نفر از وزیران استعفا نمودند و حاضر نشدند با فروهر دور یك میز بنشینند. دكتر جزایرى وزیر فرهنگ، اظهارات او را در مجلس، مزخرفات تعبیر نمود و گفت از این نطق روح رزم‏آرا و وزیران بى‏خبر بود. به دنبال این ماجرا، فروهر از عضویت كابینه كنار رفت و با داغ باطله‏اى كه بر پیشانى او زده شد، ظاهرا به زباله‏دان تاریخ فرو رفت. غلامحسین فروهر در دوران مصدق به صورت انزوا در ایران به سر مى‏برد. گاه و بیگاه قلم تند و تیز بعضى از مطبوعات او را مورد حمله قرار مى‏دادند حتى بعضى از جراید خواستار محاكمه‏ى او گردیدند ولى هرگز تعقیبى پیش نیامد و پس از 28 مرداد 1332 فروهر بار دیگر در صحنه‏ى سیاسى ایران ظاهر شد. این بار مقام سفارت گرفت و به كشور سوئد رفت. در سال 1334 در كابینه‏ى حسین علاء ابتدا وزیر صنایع و معادن و بعد وزیر دارائى شد و تا سال 1336 در مقام وزارت دارائى بود. از آن پس به ریاست هیئت بازرسى شركت ملى نفت ایران برگزیده شد و تا سال 1346 كه وفات یافت، شاغل آن پست بى‏دردسر و تشریفاتى بود. وى در جوانى با دختر عبدالصد میرزا سالور ازدواج كرد ولى پیوند زناشوئى آنها دیرى نپائید و از هم جدا شدند. فروهر مردى باسواد و جدى بود. ابتدا مورد توجه داور قرار گرفت، بعد قوام‏السلطنه او را مورد حمایت قرار داد، بعد علاء از او پشتیبانى مى‏كرد.
فعالیت ها : : مشاهیر / سیاست