احمد شاملو

(وف 1264 ق)، خطاط. وى در اوایل دوره‏ى قاجاریه مى‏زیست و با اینكه در خوشنویسى خط نسخ شهرت داشت، خط نستعلیق را خوش و شكسته را نیز عالى مى‏نوشت. میرزا احمد شاملو، خوشنویس سركارى محمد على میرزا، فرزند فتحعلى‏شاه قاجار و استاد خط وى بود. قدیمى‏ترین اثرى كه از او بازمانده، یك نسخه رساله‏ى «ذخیرة الاخرة» در كتابخانه‏ى سلطنتى است كه تاریخ شوال 1217 ق دارد. از دیگر آثار وى: یك قطعه مذهّب نسخ دو دانگ جلى عالى، با رقم: «... فقیر عزلت‏جو احمد شاملو در سنه‏ى 1218»؛ یك قطعه، نسخ كتابت خوش، با رقم: «... احمد شاملو فى 1222 من الهجرة المقدسة»؛ قرآن جانمازى با دو صفحه‏ى اول و دو صفحه‏ى آخر مذهب، دو صفحه‏ى افتتاح متن و حاشیه مرصع عالى، به خط نسخ خفى غبار و رقاع عالى، با رقم: «بنده‏ى درگاه احمد شاملو فى شهر ذى الحجة الحرام من شهور سنه (1227)»؛ یك قطعه از مرقع ثلث رقاع كتابت خوش، با رقم: «حرره احمد شاملو»؛ یك رقعه‏ى مذهِّب، نسخ كتابت خفى عالى، با رقم: «نمقه احمد الشاملوئى». از آثار خط نستعلیق وى، یك نسخه «صحیفه‏ى سجادیه» كه ترجمه‏ى آن را به قلم نستعلیق كتابت خفى خوش نوشته است؛ یك قطعه، به قلم كتابت خفى ممتاز، با رقم: «حسب الفرمان... احمد شاملو مشق نمود. بتاریخ... 1220».