امیر اصلان افشار

فرزند جان‏محمد خان امیر مسعود در 1298 متولد شد. تحصیلات ابتدائى را در ایران و تحصیلات متوسطه و عالى را در كشورهاى آلمان و اتریش و سویس در رشته‏ى حقوق و علوم سیاسى به پایان رسانید و درجه‏ى دكترا دریافت كرد و به ایران بازگشت و در سال 1326 به استخدام در وزارت امور خارجه درآمد و در ادارات مختلف آن وزارتخانه تمرین و كارآموزى كرد. چندى دبیر سوم سفارت ایران در لاهه بود و زمانى در سازمان ملل اشتغال بكار داشت و مدتى نماینده‏ى ایران در كنفرانس باندونك بود. افشار در دوره‏ى نوزدهم مجلس شوراى ملى از مراغه زادگاه خود به نمایندگى انتخاب گردید و در انتخاب دوره‏ى بیستم كاندیداى همان شهر شد و براى بار دوم به نمایندگى انتخاب شد ولى عمر این مجلس كمتر از سه ماه بود و دكتر على امینى نخست‏وزیر وقت مجلس را منحل نمود و او به وزارت خارج بازگشت و با مقام وزیرمختارى عضو شوراى عالى وزارت خارجه گردید. در مرداد ماه 1346 سفیركبیر ایران در اتریش شد. دو سال در این مأموریت بسر برد تا مأمور سفارت ایران در آمریكا گردید و سرانجام در سال 1352 سفیركبیر ایران در آلمان غربى بود و قریب چهار سال این سمت را بر عهده داشت و در 1356 به ایران بازگشت و به ریاست اداره كل تشریفات دربار تعیین شد و تا پایان رژیم پهلوى در سمت مزبور قرار داشت. دكتر افشار در سال 1328 با یكى از دختران محمد ساعد مراغه ازدواج كرد و این ازدواج پشتوانه‏ى محكمى براى او بود و بهمین دلیل سریعاً به سفارت‏هاى مهم منصوب گردید. از وى چند جلد كتاب به زبان‏هاى فارسى، آلمانى، انگلیسى و هلندى چاپ و منتشر شده است.