علیقلی بیانی

فرزند ابوالحسن بیانى، در 1292 در تهران متولد شد. تحصیلات ابتدائى و متوسطه را در تهران فراگرفت و به زبان فرانسه آشنائى كامل یافت و آنگاه براى ادامه تحصیل به فرانسه رفت و در دانشكده سدسازى و آبیارى گرونوبل فرانسه مشغول تحصیل گردید. پس از اتمام تحصیلات در پاریس به انگلستان عزیمت نموده در دانشكده علوم و فنون لندن ادامه تحصیل داد و درجه‏ى فوق لیسانس در سدسازى گرفت. مهندس بیانى پس از بازگشت به ایران در وزارت كشاورزى استخدام شد. اهم مشاغل وى در دوران خدمت عبارت بودند از: مدیركل آبیارى و سدسازى سازمان برنامه، مدیر فنى سد گلپایگان، مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره بانك ساختمانى، مدیركل اتحادیه شهردارى‏ها، معاون سازمان آب تهران و مدیركل امور لوله‏كشى. بیانى علاوه بر مشاغل مختلف فنى در رشته‏ى تخصصى خود در هنرسراى عالى به تدریس پرداخت و رشته‏ى هیدرولیك و توربین‏هاى آبى را تدریس مى‏نمود. وى از محققین و مترجمین و نویسندگان بود و در كنار كارهاى فنى خود به چاپ چندین كتاب مبادرت ورزید. كتابهاى تحزب (دانش و آرمان) و مبادى ماركسیسم از آثار بجاى مانده‏ى اوست. كتاب رام كردن قدرت اثر برتراند راسل از ترجمه‏هاى او مى‏باشد. مهندس بیانى در طول خدمات ادارى خود مأموریت‏هاى زیادى به خارج از كشور داشته است. آخرین سمت وى مدیرعاملى سازمان آب و برق منطقه‏ى سپیدرود و عضویت كمیته‏ى خواروبار و كشاورزى جهانى بود.