خسرو هدایت

فرزند غلامرضاخان هدایت (مخبرالدوله) متولد 1283 ش در تهران است. تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در تهران انجام داد و تحصیلات عالى خود را در بلژیك به اتمام رسانید و درجه مهندسى راه و ساختمان گرفت. بعد از مراجعت به ایران وارد وزارت راه شد و مدتها متصدى بعضى از ادارات آنجا بود. مدتى ریاست راه‏آهن آذربایجان و معاونت بنگاه راه‏آهن را عهده‏دار گردید تا اینكه در 1325 به كمك قوام‏السلطنه به ریاست راه آهن رسید و در این سمت براى متشكل كردن كارگران سازمانى كارگرى به نام «اسكى» به وجود آورد. هدایت در این سمت دست به فعالیت زیادى زد. مخصوصا در حزب دموكرات ایران قوام‏السلطنه آتش بیار معركه بود. در انتخابات دوره پانزدهم كاندیداى تهران شد و سرانجام با آراء كارگران راه‏آهن به مجلس راه یافت. بعد از مجلس مدتى شغل حساس نداشت تا اینكه به معاونت وزارت راه منصوب شد. در 1334 علاء او را به معاونت پارلمانى نخست‏وزیر معرفى كرد. در اسفند ماه 1337 دكتر اقبال در قانون سازمان برنامه تغییراتى داد و مالا ابوالحسن ابتهاج از ریاست آن كناره‏گیرى كرد و خسرو هدایت با سمت وزیر مشاور، قائم مقام نخست‏وزیر در سازمان برنامه گردید و این سمت را در قسمتى از كابینه شریف امامى نیز عهده‏دار بود. هدایت بعد از این سمت سفیركبیر در بلژیك شد و چند سالى در بروكسل بسر مى‏برد تا اینكه دكتر اقبال او را به قائم مقامى شركت ملى نفت ایران برگزید. چندى نیز در سمت ریاست هیئت بازرسى شركت نفت قرار گرفت و آخرین سمت سیاسى او سفیر سیار ایران در دول اروپائى بود. او در جوانى با دختر اكبر میرزا صارم‏الدوله فرزند ظل‏السلطان ازدواج كرد. ارتشبد عبدالله هدایت برادر اكبر او بود.