کتاب پيامبر- قلمروهاي بعثت

باسمه تعالی محمد(ص)از«حراء»اين مغاره‏ي مثالي وعظيم‏ترين معبدتفکرانساني فرود آمده است.غارنه که رصدگاه ستارگان وکهکشان‏هاي درون خودوجهان.غارنه که معبدحکمت وخانه‏ي اعتکاف؛ مکتب فهم و عشق و نياز... سالک وادي محبت سنگرش راترک گفته،سپرش رابه دورافکنده وزره‏اش را بدرودگفته است..بااين همه آن جا،درپهندشت بي‏مروت روبه‏روي اوغريومرگ وکوس غرنده‏ي معرکه‏اي خونبار شنيده مي‏شود. هزاران حربه، پرچم عشقي را که بر دست او به اهتزاز در آمده نشانه خواهند رفت... اما او در کانون آتش و خون؛ معرفت و محبت را ارمغان آورده است و از آن همه باک ندارد. به خديجه همسر مهربان خويش که شاهد و شريک رنج‏هاي بي‏پايان اين دوران سخت و طاقت فرساي اوست از بعثت خود سخن گفته است... بعثت؛ کلمه‏اي گرانسنگ ومتعالي که ازشدت عظمت، حدود افهام را در مي‏نوردد و دامنه‏ي عقول را مي‏گذرد. بعثت؛ برانگيختن آدمي از خاک و او را تا مظهر کمال، تا بالاترين اوج افلاک بالا بردن و بر آبشخور معرفت توحيد، اين چشمه‏ي هستي‏بخش پر ملکات سيراب کردن... واينک محمد، منظورجهاني ومنتظر آسماني، زبده‏ي آفرينش و شمع چراغ آفرينش، واسطه‏ي اين فيضان موعود و محمود گشته