کارگردان : Joseph Gordon-Levitt بازیگران : Joseph Gordon-Levitt,Scarlett Johansson,Julianne Moore Don Jon/دان جان" فیلمی درباره اعتیاد،وسواس فکری و عملی است و به این مسئله می پردازد که چطور عناصری که به زندگی ما انگیزه و جهت می دهند می توانند ما را از رفتاری عادی و سازنده باز دارند.لحن فیلم بر خلاف فیلمی مثل "Shame/شرم" که همین موضوع را با لحنی تاریک به تصویر می کشید طنز گونه است. بعد از یک نقطه بحرانی فیلم از رمق می افتد و حدود نیم ساعت تا رسیدن به پایان دست و پا می زند.یکی دیگر از اشکالات فیلم نامه گوردن لویت رابطه کارتونی جان با پدر از خود راضی و عاشق فوتبال خود (تونی دانزا) و مادرش (گلن هدلی) است که شخصیتی شبیه شخصیت ایدث بانکر (یکی از شخصیت های دوست داشتنی سریال طنز "All In The Family/همه چیز در خانواده" که در دهه 70 پخش می شد) دارد.وقتی فضای این خانواده را با فضای خانواده در فیلم "Silver Linings Playbook/کتابچه راهنمای خوش بینی" مقایسه کنیم،مصنوعی بودن آن مشخص می شود.جالب ترین شخصیت خانواده جان خواهرش،مونیکا (بری لارسن) است که در کل دو خط دیالوگ دارد اما زمان نسبتا چشم گیرش در مقابل دوربین صرف وقت گذرانی در شبکه های اجتماعی و تماشای وقایع در سکوت می شود. وردن لویت سه وظیفه (کارگردانی،نویسندگی و بازیگری) بر عهده داشته که از پس هر سه به خوبی بر آمده است."Don Jon/دان جان" از لحاظ بصری جذاب است و خسته کننده نمی شود.فیلم نامه رویکردی طنز گونه و هوشمندانه در قبال این مسئله جدی دارد.گوردن لویت شخصیت کسی را به خود گرفته که گویی مستقیما از سریال "Jersey Shore/ساحل جرزی" (یک مجموعه تلویزیون واقع نما (Reality Show) که زندگی هشت هم خانه در ساحل جرزی را به تصویر می کشید و در شش فصل از سال 2009 تا 2012 در MTV پخش شد) بیرون آمده است و این ایفای نقش بار دیگر نشان می دهد که او می تواند هر نقشی را به شکلی قانع کننده از کار در بیاورد.در چند سال گذشته او در یک کمدی رمانتیک "Days Of Summer 500/پانصد روز از تابستان"،یک فیلم ابر قهرمانانه پر هزینه "The Dark Knight Rises/شوالیه تاریکی بر می خیزد"،یک حماسه تاریخی نامزد اسکار "Lincoln/لینکلن"،یک درام سرطانی تاثیر گذار (و نه بیش از حد احساسی) "50/50/نصف و نصف" و فیلم هایی علمی تخیلی درباره تغییر ادراکات ذهنی "Inception/الهام،تلقین" و مسافرت در زمان "Looper/چرخه گر" حضور داشته است.در ترسیم چهره ای که او از دان ارائه داده،می شود ته مایه های براندو را دید،البته نه خیلی.از طرفی اسکارلت جوهانسن هم چهره فاحشه گونه ای از خود ارائه می دهد که تا کنون از او ندیده بودیم.البته آن چه گفتم یک تعریف بود،بازی او یک مثال خوب از بازیگری است،که از طریقه صحبت کردن گرفته تا زبان بدن خود را تغییر داده است. "منبع:سایت نقد فارسی"

نقد فیلم Don Jon (دان جان)

تازه های 14

بیشترین بازدید هفته