کارگردان : Howard Hawks نویسندگان : Jules Furthman, Leigh Brackett بازیگران : John Wayne, Dean Martin, Ricky Nelson معرفی منتقد: وسترن خوب دیگری، از یکی از اساتید وسترن سینمای آمریکا.وقتی ریو براوو را می بینیم ، فکر نمیکنیم با یک اثر هنری طرفیم ، فکر می کنیم که یک اثر سرگرم کننده است ، بسیار سرگرم کننده و آنقدر فیلساز ، هیچ ادا و اطوار تکنیکی و فرمی درنیاورده که اصلا به نظر نمی رسد که با یک فیلم عظیم هنری طرفیم ؛ بیش از بزرگ . چرا اینطور است ؟ مگر می شود سرگرمی و هنر اینطور با هم متحد شوند و آخرش به نفع هنر تمام شده و سرگرم کننده هم باشد ، این از آن کارهایی است که به نظرم دو سه نفر بیشتر بلد نیستند ؛ قطعا هیچکاک ، فورد و هوارد هاکس بزرگ . این ها خیلی خوب بلدن سرگرمی و هنر را با هم عجین کنند و ما را سرگرم و از طریق آن به ما بیاموزند که چگونه از هنر لذت ببریم ، این آموختن دلی است ، هیچ فشاری در کار نیست ، هیچ تحمیل هنرمندانه یا به رخ کشیدن هنر ، در حقیقت در کار نیست ، این عظمت ریوبراوو است . تفاوتی که هاکس با هیچکاک و فورد ، به خصوص با فورد دارد ، این است که تمام فیلمهایش بر محور شخصیت ها استوار است ، کامل شخصیت مطرح است ، نه بک گراند ، نه زمینه اجتماعی و نه هیچ چیز دیگر ، شخصیت ها مطرح اند و روابطشان . روابط به شدت پیچیده و به شدت با ظاهری ساده و به شدت عمیق آدم ها با هم ، هاکس استاد این کار است ، ریو براوو هم قطعا در این بحث بهترین است . به نظرم ، قبل از اینکه وارد بحث خود فیلم بشویم ، به نکته باید اشاره کنیم که ، ریو براوو یک واکنش مقابل فیلم صلات ظهر (High Noon) فرد زینمان است ؛ ما این فیلم را بعدا در برنامه سینما کلاسیک خواهیم دید . مقابله ای است که هاکس می گوید " من وقتی که فیلم را دیدم عصبانی شدم که چطور یک کلانتر خوب ، تماما باید در تمام طول فیلم التماس کند که کسی به کمکش بیاید ، این به روحیه یک کلانتر جدی ، وسترن سرپا نمی خورد " . منبع:نقد فارسی

Rio Bravo (ریو براوو)

تازه های 14

بیشترین بازدید هفته