برداشت اول از کابینه پزشکیان در 4 قاب

1- کابینه معرفی شد و مسعود پزشکیان اولین روایت خود را از دولت وفاق ملی تحویل مجلس یازدهم داد؛ کابینه‌ای که اکثریت آن را اعضای دولت روحانی تشکیل می‌دهند و درکنار آنها سه ‌نفر با سابقه کار کردن در دولت سیزدهم هم دیده می‌شوند. برداشت اول از این فهرست این است که با رادیکالیسم حاد روبه‌رو نیستیم و افرادی که قرار است دولت را تشکیل دهند عموما تکنوکرات‌ها و بروکرات‌های حوزه‌ خود هستند، بعضا افراد وزینی که می‌توان در آن حوزه‌ها به آنها اعتماد کرد و شاید بخش مهمی از آنها در دولت‌های دیگر هم مورد استفاده قرار می‌گرفتند. پیش‌بینی اولیه از رفتار مجلس این است که با ائتلاف حامیان پزشکیان و قالیباف در بهارستان احتمالا برخورد نامتعارفی با کابینه صورت نمی‌گیرد و جز دو یا سه‌نفر که در همه‌ ادوار رد شدن‌شان عرف است بقیه از سد استصواب مجلس عبور می‌کنند. 

2- فهرست انتخاب‌شده علاوه‌بر پیام نه به رادیکالیسم نشان داد تشکیلات معرفی کابینه که به ریاست جواد ظریف درست شده بود و مانور رسانه‌ای زیادی هم روی آن می‌شد زیاد جدی نبوده و بیشتر مصداق نوعی سانتی‌مانتالیسم سیاسی است. شواهد نشان می‌دهد اکثریت اعضای کابینه از طرق دیگری و از مسیرهای جایگزین که رئیس‌جمهور ساخته بود معرفی ‌شده‌اند. افرادی هم که ادعا می‌شود خروجی این فرآیند هستند در حدی شناخته‌شده‌اند که به‌طور طبیعی در سازوکار انتخاب رئیس‌جمهور قرار می‌گرفتند. به‌نظر می‌رسد ایراد مساله دو چیز است؛ اول اینکه خاستگاه شورای راهبری تولید یک پایگاه نظری برای رئیس‌جمهور در دو هفته بود که به‌سختی ممکن می‌شد، ثانیا گزینه‌های انتخاب‌شده در این شورا بعضا به سبب سهم‌خواهی‌ها و... با واقعیت‌های کشور همخوانی نداشته‌اند و در انتخاب نهایی لحاظ نشده‌اند. 

3- با اعلام خبر معرفی کابینه برخی اصلاح‌طلبان تشکیلاتی شروع به نقد جدی پزشکیان کرده‌اند. به نظر می‌رسد غیر از معرفی یک کابینه‌ رادیکال هر اتفاقی می‌افتاد این طیف، نقد دولت را شروع می‌کردند. درواقع برای این طیف اصل نقد موضوعیت دارد نه محتوای آن، مرزبندی با پزشکیان برای آنها یک استراتژی است که خیلی ‌زود شروع کرده‌اند. 

حتی اگر با اصول جوانمردی، منافع ملی و... هم کاری نداشته باشیم، از منظر درون‌تشکیلاتی این رویکرد یک خطای بزرگ در بدنه‌ این جریان است. با این رویکرد بدنه حق دارد از آنها سوال کند چطور گزینه‌ای را که چندماه قبل با رای بالا معرفی کرده‌اید و در همه‌ کارگروه‌هایش عضو بوده‌اید هنوز سروشکل پیدا نکرده این‌طور نقد می‌کنید؟ این طیف از همین‌ الان نگران عملکرد دولت هستند و به‌نظر می‌رسد خیلی به موفقیت آن باور ندارند که این یک اشتباه تشکیلاتی راهبردی دیگری است. شما حتی اگر تخم‌مرغ شانسی هم می‌خرید بهتر است کمی صبر کنید، شاید خوش‌شانس بودید. 

4- در یک فرآیند دموکراتیک استاندارد نشانه‌های یک کابینه باید از زمان انتخابات مشخص باشد، یعنی نامزد انتخاباتی باید با ایده‌ حکمرانی مشخص، ابتدا پروژه‌های اصلی‌اش در هر حوزه را شرح بدهد و بعد ناظر به آن کلان‌پروژه‌ها که باید با هم متناسب هم باشند و نخ تسبیح داشته باشند همکارانش را انتخاب کند. پس آنچه در اولویت است آن نخ تسبیح است که ایده‌ها و بعد افراد را به هم وصل می‌کند، مثلا اگر ایده‌ آقای پزشکیان عدالت و انصاف باشد که چندباری در برنامه‌های تبلیغاتی انتخاباتی هم مطرح شده بود، این ایده دارای یک ادبیات نظری و آکادمیک روشن است و افرادی که پروژه اقتصادی و اجتماعی آنها در حوزه‌ این ادبیات است هم مشخص هستند.

با چنین دست‌فرمانی نسبت آنها که متخصص شوک‌درمانی یا خصوصی‌سازی‌های ضربتی و جراحی‌ها هستند باید با دولت مشخص باشد. اما هرچه در میان افراد معرفی‌شده بیشتر می‌گردیم کمتر آن نخ تسبیح را پیدا می‌کنیم. خوب است آقای پزشکیان در روز رای اعتماد در مورد این موضوع صحبت کند که کلان ایده‌اش غیر از نه به رادیکالیسم در بعد ایجابی برای معرفی این کابینه چه بوده است؟ /محمد زعیم‌زاده
 

۶ نکته درباره وزرای پیشنهادی پزشکیان

1- سهم برای همه
نگاهی به فهرست نشان می‌دهد که سهمی برای جناح‌ها و چهره‌های سیاسی در نظر گرفته شده است. سردار اسکندر مومنی گزینه پیشنهادی وزارت کشور و احمد دنیامالی نامزد وزارت ورزش و جوانان، هر دو از مدیران دوران مسئولیت محمدباقر قالیباف، رئیس فعلی مجلس در نیروی انتظامی و شهرداری هستند و می‌توانیم تصور کنیم که در حال حاضر تحت حمایت او هستند.  

عبدالناصر همتی، از اعضای کارگزاران سازندگی‌ست. در حال حاضر گزینه پیشنهادی وزارت اقتصاد به این حزب تعلق دارد. وزرای پیشنهادی دادگستری، اطلاعات و نیرو از وزرای دولت سیزدهم هستند. به غیر از وزیر پیشنهادی اطلاعات که طبق قانون غیرسیاسی و غیرحزبی است، دو وزیر دیگر را می‌شود سهمیه جریان حامی دولت دانست. تنها چهره سیاسی اصلاح طلب این فهرست، محمدرضا ظفرقندی وزیر پیشنهادی بهداشت است. عباس عراقچی را می‌توانیم چهره نزدیک به محمدجواد ظریف، وزیر پیشین امور خارجه و معاون راهبردی فعلی رئیس‌جمهور بدانیم. محمدرضا صالحی‌امیری و سیدعباس صالحی از دولت روحانی در این لیست قرار دادند. 

2- متوسط سنی
میانگین سنی وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم، ۵۹ سال و هفت ماه است. اگر تمام وزرا رای اعتماد بگیرند، ۶ سال و ۷ ماه از دولت سیزدهم پیرتر است. میانگین سنی کابینه اول رئیسی که ۱۸ وزیر آن رأی آورده بودند ۵۳ سال بود. لقب جوانترین وزیر پیشنهادی کابینه چهاردهم به صورت مشترک به ستار هاشمی وزیر پیشنهادی ارتباطات و فرزانه صادق مالواجرد وزیر پیشنهادی راه و شهرسازی با ۴۸ سال سن تعلق می‌گیرد. عبدالناصر همتی هم با ۶۷ سال سن به عنوان مسن‌ترین وزیر پیشنهادی دولت پزشکیان شناخته می‌شود.

3- دانش‌آموختگان دانشگاه‌های خارجی
سه نفر از وزرای پیشنهادی پزشکیان، تحصیل‌کردگان دانشگاه‌های خارجی هستند. سیدستار هاشمی گزینه وزارت ارتباطات، دکترای هوش مصنوعی را از دانشگاه موناش استرالیا، سیدعباس عراقچی دکترای اندیشه سیاسی را از دانشگاه کن انگلستان و سیدمحمد اتابک کارشناسی ارشد مهندسی عمران را از دانشگاه میشیگان آمریکا گرفته‌اند.

4- زنان، اقلیت‌های قومی و دینی
در فهرست وزرای دولت چهاردهم تنها یک زن به عنوان گزینه پیشنهادی وزارت راه حضور دارد. هیچ یک از گزینه‌های دیگر، متعلق به اقلیت‌های قومی و دینی نیستند.

5- پراکندگی میان استان‌ها
وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم در استان‌های خراسان جنوبی، رضوی، خوزستان، مرکزی، مازندران، تهران، همدان، کهگیلویه و بویراحمد متولد شده‌اند.

6- نمایندگان مجلس
دو نفر از نمایندگان مجلس در فهرست وزرای پزشکیان هستند؛ احمد دنیامالی برای وزارت ورزش و غلامرضا نوری قزلجه گزینه پیشنهادی وزارت کشاورزی؛
.

نگاهی به سابقه و فعالیت وزرای پیشنهادی مسعود پزشکیان

 

 
وفاق ملی به روایت پزشکیان
فرهیختگان: بالاخره اسامی کابینه پیشنهادی رئیس‌جمهور روز گذشته به مجلس رسید. نکته جالب توجه اینکه در میان اسامی وزرای پیشنهادی نام 3 نفر از وزرای فعلی دولت سیزدهم به چشم می‌خورد. علاوه بر این علیرضا کاظمی که مدت کوتاهی در دولت سیزدهم سرپرست وزارت آموزش و پرورش بوده در کابینه چهاردهم نیز برای تصدی همین وزارتخانه به مجلس معرفی شده است. مسعود پزشکیان در لیست وزرای پیشنهادی یک وزیر خانم هم معرفی کرده است. چیزی که در لیست اسامی وزرای پیشنهادی بیشتر به چشم آمده، میانگین سنی وزراست. به جز دو وزیر پیشنهادی که متولد سال 1355 هستند، سن بقیه وزرا دور و اطراف 60 سال قرار دارد و میانگین سنی کابینه نیز تقریبا 59 سال و7 ماه است. علاوه براین، نگاهی به گرایش سیاسی وزرای پیشنهادی نیز نشان می‌دهد همه آنها از جناح اصلاح‌طلبی انتخاب نشده‌اند و نام برخی از افرادی که سابقه کار با اصولگرایان را هم داشتند، در این لیست به چشم می‌خورد. 
وزارت آموزش‌وپرورش-علیرضا کاظمی
 
متولد ۱۳۴۴ مشهد، تحصیل‌کرده حوزه و دانشگاه و عضو هیات‌علمی دانشگاه فرهنگیان است. معاون پرورشی و فرهنگی، معاون آموزش متوسطه، مدیرکل فرهنگی و هنری وزارت آموزش‌وپرورش و مدیرکل آموزش‌وپرورش استان خراسان‌رضوی از دیگر سوابق اجرایی کاظمی است. از مهم‌ترین مسئولیت‌های او سرپرستی وزارت آموزش‌و‌پرورش در شهریور 1400 است. وقتی که وزیر پیشنهادی وزارت آموزش‌وپرورش در دولت سیزدهم رای نیاورد و وزیر وقت آموزش‌و‌پرورش استعفا داده بود، کاظمی سرپرستی این وزارتخانه را به‌عهده گرفت. او بیشتر دوره مدیریتی خود را در وزارت آموزش‌و‌پرورش بوده است. 

وزارت ارتباطات- ستار هاشمی
 
متولد 1355 یاسوج و عضو هیات‌علمی دانشگاه شیراز است. هاشمی دکتری هوش مصنوعی را به‌طور مشترک از دانشگاه علم و صنعت و موناش استرالیا گرفته است. دانشنامه سیویلیکا در معرفی هاشمی به ۳۷ مقاله کنفرانسی و ۵ مقاله ژورنالی او در مجلات داخل کشور و مشارکتش در انتشار ۴۳ مقاله ISI اشاره می‌کند. ریاست هیات‌مدیره شرکت ایرانسل، معاون فناوری وزیر ارتباطات، معاون فناوری شرکت ارتباطات زیرساخت کشور، معاون فناوری سازمان ثبت اسناد و املاک کشور و مدیرکلی ارتباطات و فناوری اطلاعات استان فارس از سمت‌های مدیریتی او در دهه‌ گذشته است. 

وزارت اطلاعات- سیداسماعیل خطیب

 
متولد سال ۱۳۴۰ در شهر قائنات است. او تحصیلات حوزوی دارد و در کلاس‌های خارج فقه مقام‌معظم‌رهبری حضور داشته است. ازجمله سوابق اجرایی سیداسماعیل خطیب، فعالیت در وزارت اطلاعات، ریاست مرکز حفاظت و اطلاعات قوه قضائیه، رئیس حراست آستان قدس رضوی، مدیرکل اطلاعات قم و تصدی بر صندلی وزارت اطلاعات در دولت سیزدهم است. سید‌اسماعیل خطیب در ۱۸ شهریور ۱۴۰۱ به‌دلیل انجام فعالیت سایبری علیه ایالات‌متحده‌آمریکا و متحدانش توسط وزارت خزانه‌داری آمریکا تحریم شد. 

وزارت اقتصاد- عبدالناصر همتی

 
متولد 1336 در کبودرآهنگ همدان است. عبدالناصر همتی که به پدر بیمه خصوصی ایران مشهور است، رئیس‌کل بانک مرکزی و مدتی نیز عضو کمیته اقتصادی شورای عالی امنیت ملی نیز بوده است. او دکتری اقتصاد دارد و استاد دانشگاه تهران و کارشناس رسمی دادگستری در امور سرمایه‌گذاری، پولی و اعتباری است. همتی 7 سال مدیرعامل بانک سینا بود. 8 مهر‌ماه سال 1392 به پیشنهاد وزیر امور اقتصادی و دارایی وقت و با تایید مجمع عمومی بانک ملی، مدیریت بانک ملی ایران را برعهده گرفت و جایگزین فرشاد حیدری شد. پس از آن در 3 مرداد سال 1397 به پیشنهاد وزیر امور اقتصادی و دارایی وقت و با حکم حسن روحانی به‌عنوان رئیس کل بانک مرکزی ایران منصوب شد. همتی در دوران ریاست‌جمهوری سید‌محمد خاتمی در سال 1377 پیشنهاد تاسیس صندوق ذخیره ارزی را داد که بعدا با نام حساب ذخیره ارزی بنیان شد، او همچنین طراحی و اجرای خصوصی‌سازی صنعت بیمه را در سال 1382 برعهده داشته است. 

وزارت‌خارجه- سیدعباس عراقچی

 
متولد سال 1341 است. سیدعباس عراقچی از دیپلمات‌های باسابقه است که از اعضای تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای با گروه 5+1 بوده و سابقه سخنگویی وزارت خارجه و معاونت سیاسی وزیر امور خارجه را نیز در پیشینه خود به ثبت رسانده است. او مدرک دکتری اندیشه‌های سیاسی را از دانشگاه کنت انگلستان گرفته است. معاون حقوقی و بین‌الملل وزارت امور خارجه، سخنگوی وزارت امور خارجه در سال 1392، سفیر جمهوری اسلامی ایران در توکیو طی سال‌های 1386 تا 1390، معاون حقوقی و بین‌المللی وزیر امور خارجه در سال‌های 1384 تا 1386، رئیس دانشکده روابط بین‌الملل طی سال‌های 1383 و 1384 و رئیس اداره اول اروپای غربی وزارت امور خارجه در سال‌های 1382 و 1383 از مهم‌ترین مسئولیت‌های عراقچی است. 

وزارت بهداشت و درمان- محمدرضا ظفرقندی

 
متولد ۱۳۳۷ در تهران است. او از ۳ اسفند ۱۳۹۷ تا ۱۰ مهر ۱۴۰۰ در اوج همه‌گیری کووید-۱۹ رئیس سازمان نظام پزشکی ایران بود. ظفرقندی فوق‌تخصص جراحی عروق و استادتمام دانشگاه علوم پزشکی تهران است. از مهم‌ترین فعالیت‌های اجرایی وزیر پیشنهادی وزارت بهداشت؛ رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران طی‌ سال‌های ۱۳۷۶ الی ۱۳۸۴، عضو هیات‌امنای مرکز ملی تحقیقات علوم پزشکی کشور در سال ۱۳۷۸، عضو شورای عالی سازمان نظام پزشکی طی‌ سال‌های ۱۳۷۹ الی‌ ۱۳۸۳، رئیس‌کل سازمان نظام پزشکی ایران (دو دوره) ۱۳۷۹ الی ۱۳۸۳ / ۱۳۹۷ الی ۱۴۰۰ و عضو شورای عالی بیمه خدمات درمانی در سال ۱۳۷۹ است. 
وزارت کار و تعاون- احمد میدری
 
۱۳۴۲ در آبادان است. میدری سابقه تدریس در دانشگاه علامه طباطبایی و دانشگاه شهید چمران اهواز را نیز دارد و در سال ۱۳۸۲ دوره کوتاه‌مدت آموزشی و پژوهشی دانشگاه سازمان ملل را نیز طی کرده است. وی دارای دکتری تخصصی اقتصاد است. از سوابق اجرایی، آموزشی و پژوهشی احمد میدری می‌توان به معاون وزیر کار در دولت‌های یازدهم و دوازدهم، نماینده مجلس شورای اسلامی در دوره ششم، مشاور قائم‌مقام وزیر اقتصاد (از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۴)، عضو هیات‌مدیره بیمه دانا (از خرداد ۱۳۸۴ تا تیر ۱۳۸۶)، عضو ناظر شورای برنامه‌ریزی استان خوزستان در دوره نمایندگی، عضو هیات‌علمی دانشگاه شهید چمران اهواز و تدریس در دانشگاه علامه طباطبایی در دروس سیاستگذاری در بخش صنعت، نظام‌های اقتصادی، اقتصاد توسعه و روش تحقیق از سال ۱۳۸۳ تاکنون اشاره کرد. 

وزارت جهاد کشاورزی- غلامرضا نوری‌قزلجه

 
متولد ۱۳۴۹ در استان آذربایجان شرقی، شهرستان بستان‌آباد است و از حوزه انتخابیه بستان‌آباد به نمایندگی در دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی انتخاب شده است. وی هم‌اکنون عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی و رئیس فراکسیون مستقلین ولایی مجلس شورای اسلامی است. نوری‌قزلجه دارای فوق‌لیسانس مهندسی کشاورزی و دانشجوی دکتری سیاست و توسعه کشاورزی است. غلامرضا نوری‌قزلجه دارای سوابق مختلفی در حوزه‌های سیاسی و اجرایی ازجمله معاونت پارلمانی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، مشاور استاندار آذربایجان غربی و مدیرکل دفتر هماهنگی امور اقتصادی استانداری آذربایجان شرقی است. 

وزارت دادگستری- امین‌حسین رحیمی

 
متولد سال ۱۳۴۷ ملایر و دانش‌آموخته دکتری در رشته فقه و حقوق جزا، قاضی دادگستری با بیش از ۳۵ سال فعالیت در مشاغل مختلف قضایی است. معاون منابع انسانی و امور فرهنگی قوه قضائیه، نماینده مردم ملایر در مجلس هشتم، مشاور رئیس قوه قضائیه، دادستان دیوان محاسبات کشور، رئیس کل دیوان محاسبات کشور، معاون سیاسی و امنیتی دادستان کل کشور و مشاور عالی رئیس قوه قضائیه و رئیس مرکز امور هماهنگی مجلس از‌جمله سوابق مدیریتی و اجرایی وی است. رحیمی در میان اعضای کابینه دولت سیزدهم بالاترین میزان رأی اعتماد را کسب کرده بود و نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جریان بررسی صلاحیت وزیران پیشنهادی دولت سیزدهم با ۲۷۷ رأی موافق، ۵ رأی مخالف و ۳ رأی ممتنع، امین‌حسین رحیمی را به‌عنوان وزیر دادگستری انتخاب کرده بودند. 

وزارت ورزش و جوانان-احمد دنیامالی

 
دنیامالی وزیر پیشنهادی ورزش، متولد سال 39 است و البته سابقه بیشتری در فعالیت‌های عمرانی و شهری دارد. او نماینده اصلاح‌طلب شورای شهر چهارم بود و ریاست کمیسیون عمران در این شورا را نیز برعهده داشت. در مجلس یازدهم نیز از حوزه انتخابیه بندرانزلی به بهارستان راه پیدا کرد و عضو کمیسون عمران مجلس شد. دنیامالی در رشته معماری و شهرسازی مدرک کارشناسی‌ارشد گرفته است و دکتری خود را نیز در رشته برنامه‌ریزی شهری گذرانده است. وی البته سوابق ورزشی هم در کارنامه دارد و در سال 83 تا 89 رئیس فدراسیون قایقرانی بود. ریاست هیات‌مدیره باشگاه ملوان بندرانزلی نیز در کارنامه فعالیت او دیده می‌شود. دنیامالی در حال حاضر رئیس باشگاه ملوان است. 

وزارت نیرو-عباس علی‌آبادی

 
وزیر صمت دولت سیزدهم گزینه پیشنهادی رئیس‌جمهور برای وزارت نیروست که متولد سال 40 است. تحصیلات خود در کارشناسی‌ارشد را در رشته مهندسی مکانیک با گرایش تبدیل انرژی گذرانده است و مقطع دکتری را نیز در رشته مهندسی مکانیک با گرایش کنترل گذرانده است. علی‌آبادی در دوران فعالیت در جهاد سازندگی اجرای پروژه‌های نیروگاهی کرخه و کارون 3 را کارنامه فعالیت خود دارد و پس از آن نیز در دولت احمدی‌نژاد، به معاونت وزارت نیرو منصوب شد. ازجمله فعالیت‌های علی‌آبادی در دوران معاونت استفاده از نیروگاه‌های تجدیدپذیر، واقعی کردن قیمت برق و تکمیل نیروگاه‌های نیمه‌تمام بود. 

وزارت نفت-محسن پاک‌نژاد

 
محسن پاک‌نژاد، وزیر پیشنهادی نفت سوابق نفتی زیادی در کارنامه دارد. او تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی‌ارشد در رشته مهندسی صنایع گذرانده است. پاک‌نژاد از سال 97 تا 1400 معاون وزیر نفت در نظارت بر منابع هیدروکروبونی بوده است. او در سال 76 نیز مشاور وزیر نفت بود و یک سال بعد به‌عنوان مدیر طرح توسعه میدان‌های گازی، فعالیت خود را شروع کرد. از سال 79 تا 86 نیز به‌عنوان عضو هیات‌مدیره شرکت نفت مناطق مرکزی ایران فعالیت کرد و از 86 تا 92 به‌عنوان مدیر برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت ایران فعالیت کرده است. 

وزارت میراث فرهنگی-سیدرضا صالحی‌امیری

 
گزینه پیشنهادی وزارت میراث، متولد سال 40 در شهرستان بابل است. تحصیلات خود را در مقطع ارشد در رشته علوم سیاسی گذرانده و در مقطع دکتری نیز در رشته مدیریت تحصیل کرده است. در دولت یازدهم به‌عنوان معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران، فعالیت کرد. صالحی‌امیری، ریاست کمیته ملی المپیک را در کارنامه دارد. او ریاست سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران و سرپرستی وزارت ورزش در دولت یازدهم را نیز در کارنامه دارد. عضویت در کمیسیون فرهنگی دولت، شورای فرهنگ عمومی، عضویت در هیات‌امنای نهاد کتابخانه‌های کشور نیز از جمله سوابق فرهنگی او به شمار می‌رود. 

وزارت کشور-اسکندر مومنی

 
وزیر پیشنهادی کشور متولد سال 41 در قائمشهر مازندران است که تحصیلات خود را در رشته امنیت ملی به اتمام به اتمام رسانده است. مومنی بیشتر سال‌های فعالیت خود را در نیروی انتظامی گذرانده است. در سال 80 تا 82 فرمانده انتظامی خراسان بود، یک سالی معاونت انتظامی نیروی انتظامی را به عهده داشت و از سال 88 تا 93 نیز رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی بود و در سال 94 تا 97 نیز به‌عنوان جانشین نیروی انتظامی فعالیت کرده و از سال 97 نیز به‌عنوان مشاور رئیس‌جمهور و دبیر ستاد مبارزه با مواد مخدر فعالیت می‌کرد. 

وزارت فرهنگ-سیدعباس صالحی

 
گزینه پیشنهادی وزارت فرهنگ متولد سال 42 در شهر مشهد است که در دولت دوازدهم نیز وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده است. عباس صالحی تحصیلات خود را در مقطع دکتری در رشته فلسفه گذرانده است. صالحی در سال‌های 65 تا 67، سردبیر مجله حوزه بود. در سال 73 تا 76 نیز به‌عنوان مسئول دفتر تبلیغات اسلامی خراسان فعالیت کرد و از سال 76 نیز سه دوره عضو هیات‌مدیره سازمان تبلیغات اسلامی بوده است. صالحی بعد از فوت سیدمحمود دعایی مدیر موسسه اطلاعات به‌عنوان مدیرمسئول روزنامه اطلاعات منصوب شد. 

وزارت علوم-حسین سیمایی‌صراف

 
وزیر پیشنهادی علوم، متولد سال 47 در شهر مشهد است و تحصیلات خود را در رشته حقوق گذرانده است و در حال حاضر نیز در این رشته در دانشگاه شهید بهشتی تدریس می‌کند. صراف در دولت دوازدهم به‌عنوان معاون حقوقی و امور مجلس وزیر علوم فعالیت کرده و در دولت یازدهم نیز قائم‌مقام معاون حقوقی رئیس‌جمهور بوده است. صراف عضویت در شورای مرکزی بورس دانشجویان را در کارنامه دارد. او همچنین به‌عنوان جانشین وزیر علوم در کارگروه ارتقای سلامت و نظام اداری و مقابله با فساد فعالیت کرده است. 

وزارت صمت-سیدمحمد اتابک

 
وزیر پیشنهادی صمت، متولد سال 36است. وی تحصیلات خود را در عمران در دانشگاه میشیگان آمریکا گذرانده است. اتابک از سال 82 تا 90 مدیرعامل سیمان تهران بوده و از سال 98 هم به‌عنوان معاون اقتصادی بنیاد مستضعفان منصوب شده است. اتابک از سال 92 تا 1400 به‌عنوان عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی فعالیت کرده است. ریاست هیات‌مدیره شرکت‌های سرمایه‌گذاری بانک مسکن و مدیرعاملی ونایب‌رئیسی هیات‌مدیره شرکت اکباتان را در نیز در کارنامه فعالیت خود دارد. 

وزارت راه-فرزانه صادق‌مالواجرد

 
تنها وزیر خانم پیشنهادی رئیس‌جمهور، البته جوان‌ترین وزیر پیشنهادی کابینه نیز هست. متولد سال 55 است. تحصیلات خود را در رشته شهرسازی گذرانده است. صادق در سال 97 توسط محمد اسلامی به سمت معاون شهرسازی و معماری منصوب شد. صادق در دولت سیزدهم نیز از سوی مهرداد بذرپاش به‌عنوان مشاور در امور شهرسازی و معماری منصوب شد.
مدیریت شهرسازی سازمان مسکن و شهرسازی استان همدان، مدیرکلی دفتر معماری و طراحی شهری، مدیرکلی معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران و دبیری شورای عالی شهرسازی از جمله سوابق اجرایی وی به شمار می‌رود. 

وزارت دفاع-عزیز نصیرزاده

 
وزیر پیشنهادی، دفاع متولد سال 43، تحصیلاتش را در دانشکده خلبانی نیروی هوایی گذرانده است و البته خلبان اف 14 نیروی هوایی ارتش است. نصیرزاده بعد از پایان جنگ ایران و عراق، در سمت‌هایی مثل وابسته نظامی ایران در ایتالیا، مدیریت جنگ الکترونیکی معاونت عملیات نهاجا، معاونت اطلاعات نیروی هوایی، معاونت طرح وبرنامه نهاجا، معاونت هماهنگ‌کننده نیروی هوایی (رئیس ستاد نیروی هوایی ارتش) و جانشینی فرمانده نیروی هوایی ارتش فعالیت داشته است. نصیرزاده در سال 97 به سمت فرمانده نیروی هوایی ارتش منصوب شد.
 

نقاط قوت و ضعف وزرای پیشنهادی کابینه چهاردهم

‌احمد سالک‌: معرفی فهرست وزرای پیشنهادی کابینه چهاردهم به مجلس از سوی رئیس‌جمهور در حالی به اصلی‌ترین موضوع رسانه‌ها و محافل سیاسی کشور تبدیل شده‌ و تحلیل‌ها دراین باره ادامه دارد که  نخست باید توجه داشت اکنون کار اصلی برعهده نمایندگان ملت است و آنها هستند که درباره صلاحیت چهره‌های معرفی‌شده نظر تخصصی می‌دهند. در این میان اگرچه فهرست وزرای پیشنهادی مسعود پزشکیان به مجلس با انتقادها و دیدگاه‌های مثبت قابل‌توجهی از سوی نمایندگان، طیف‌های سیاسی و همچنین افکارعمومی مواجه شده‌‌ است، اما نکته محوری معطوف به این موضوع است که هنوز برای قضاوت درباره کابینه چهاردهم زود است و باید دید پس از بررسی‌های تخصصی مجلس، کدام‌یک از وزرای پیشنهادی در نهایت می‌توانند رأی ‌اعتماد نمایندگان را جلب کنند و راهی وزارتخانه‌های متبوع‌شان شوند.

با درنظر‌گرفتن این موضوع و همچنین فرصتی که طی یک‌هفته پیش‌رو برای بررسی برنامه‌ها و راهبردهای وزرای پیشنهادی در اختیار نمایندگان قرار دارد، می‌توان به‌صورت اجمالی به بررسی نقاط قوت فهرست پیشنهادی و همچنین نقدهایی که در این زمینه مطرح شده است، پرداخت. یکی از نکات مثبت فهرست وزرای پیشنهادی رئیس‌جمهور، حضور چهره‌های موجهی مانند سیدعباس صالحی، وزیر پیشنهادی برای تصدی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که سابقه و کارنامه مشخصی دارد. حضور اینگونه افراد در کابینه چهاردهم را باید به فال نیک گرفت. معتقدم حضور برخی چهره‌های وزین و عالم در ترکیب هیأت‌وزیران می‌تواند کارایی قوه مجریه و به‌دنبال آن رضایت مردم را افزایش دهد.

نکته مثبت دیگری که باید درباره فهرست پیشنهادی مطرح کرد، این است که ترکیب وزرا در مجموع وزن مطلوبی دارد و متشکل از افراد متناسبی است که امید می‌رود عملکرد مطلوبی داشته باشند. البته باید در انتظار بررسی‌های تخصصی کمیسیون‌های مجلس ماند و دید نمایندگان به کدام‌یک از وزرای پیشنهادی رأی اعتماد می‌دهند، اما معتقدم در کلیت، ترکیب مناسبی به مجلس معرفی شده‌ است.

اگرچه با همه چهره‌های معرفی‌شده آشنایی کاملی ندارم و نمی‌توانم قضاوت دقیقی درباره آنها داشته باشم، اما آن دسته از وزرای پیشنهادی را که به‌طورکامل می‌شناسم، افراد سالمی هستند و می‌توانند در حوزه‌های مختلف مثمرثمر واقع شوند. بنابراین حضور چهره‌های سالم و کارآمد را از نقاط قوت فهرست پیشنهادی می‌دانم. معرفی برخی وزرای دولت‌سیزدهم برای حضور در کابینه چهاردهم از دیگر نقاط قوت کابینه به‌حساب می‌آید که نباید از نظر دور داشت. این رویکرد چنانچه با هدف استمرار نقاط قوت دولت شهید رئیسی باشد، از نقاط مثبت و قابل دفاع فهرست وزرای پیشنهادی پزشکیان به‌شمار می‌رود.

با وجود نقاط قوت موجود در فهرست وزرای پیشنهادی از سوی رئیس‌جمهور، اما برخی انتقادها نیز به این فهرست وارد است که باید به آنها پرداخت. حضور بعضی افراد با سابقه نه‌چندان روشن از دولت‌های گذشته را می‌توان از انتقادهای مطرح شده به‌جا درباره ترکیب وزرای پیشنهادی به‌حساب آورد که می‌تواند در روند خدمت‌رسانی دولت خلل ایجاد کند. 

از سوی دیگر معرفی فهرستی که میانگین سنی آنان، به‌عنوان پیرترین کابینه در طول عمر جمهوری‌ اسلامی به‌شمار می‌رود، برخلاف رویکردها و وعده‌های رئیس‌جمهور، چه در دوران رقابت‌های انتخاباتی و چه پس از آن ارزیابی می‌شود. براساس شاخص‌های اعلامی از سوی کمیته راهبردی انتخاب کابینه چهاردهم، قرار بود بخش قابل ‌توجهی از وزرا حدود 50 تا 55 سال سن داشته باشند، اما اکنون شاهدیم تعداد قابل‌توجهی از وزرای پیشنهادی حدود 60سال و بالاتر سن دارند.

یکی دیگر از انتقادهایی که به ترکیب کلی وزرای پیشنهادی وارد است، عدم‌ تحقق شعار محوری رئیس‌جمهور مبنی بر «وفاق ملی» و «کابینه فراجناحی» است. حضور برخی چهره‌ها در میان وزرای پیشنهادی با سوابق غیرقابل دفاع، نشان‌دهنده عدم‌تحقق رویکرد کابینه فراجناحی در دولت چهاردهم است.