رضا کیانیان: من نقش‌های کمدی در تئاتر و سینما بازی کرده بودم و این اولین بار نبود که ایفاگر نقشی کمدی بودم، شاید شکل «نیش زنبور» کمی متفاوت بود.
«رضا کیانیان» که پزشک می‌شود، در «خانه‌ای روی آب»، داوود می‌شود، در «روبان قرمز» و روزی فرشته راهبر می‌شود، در «یک تکه نان»، وقتی پا در دنیای نویسندگی می‌گذارد، کتابی منتشر می‌کند به نام و با نام «این مردم نازنین» و اتفاقاً کتابش پرفروش می‌شود، گاهی نقشی کوتاه در فیلمی بلند را می‌پذیرد و گاهی در نقشی متفاوت ظاهر می‌شود؛ این یعنی او مردی است که عادت دارد مردم را غافلگیر کند و وقتی او را در تیزر تلویزیونی «نیش زنبور» به کارگردانی حمیدرضا صلاحمند می‌بینی، خیلی نباید تعجب کنی و چند بار جلوی تلویزیون بنیشنی و خودت را مطمئن کنی که او «رضا کیانیان» است. آری او خود خودش است؛ بازیگری که معتقد است باید در نقش‌های متفاوت ظاهر شد. گفت‌وگوی کوتاهی با او برای بازی در «نیش زنبور» داشتیم که می‌خوانید:
آقای کیانیان زمانی که مردم شما را در تیزرهای تلویزیونی فیلم سینمایی «نیش زنبور» دیدند بسیار متعجب شدند از اینکه شما در یک اثر کمدی آن هم با آن شکل حضور پیدا کردید. نظرتان در این باره چیست؟
(می‌خندد) ولی من اصلاً تعجب نکردم... باید بگویم من نقش‌های کمدی در تئاتر و سینما بازی کرده بودم و این اولین بار نبود که ایفاگر نقشی کمدی بودم، شاید شکل «نیش زنبور» کمی متفاوت بود، در ضمن نیش زنبور کمدی سخیف و سطحی نبود به همین دلیل برای حضور در این فیلم تردیدی نداشتم. این را هم باید بگویم بعضی از بازیگران فقط نقش‌های خاصی را بازی می‌کنند اما من تک بعدی شدن را دوست ندارم و برایم نقش کمدی و جدی تفاوتی ندارد. مهم این است که یک بازیگر بتواند از عهده نقشی که قرار است بازی کند به خوبی برآید.
چطور شد که طرح «نیش زنبور» را نوشتید؟
من طرح‌های بسیاری برای سینما نوشته‌ام این هم یکی از طرح‌های من است.
نگاه خودتان درباره این فیلم چیست؟
«نیش زنبور» به دروغ، تقلب و کلاهبرداری با نگاه خاصی می‌پردازد، فیلم از ساختار خوبی برخوردار است و تماشاگرانی که با نگاه‌های متفاوت به سینما می‌آیند راضی از سینما برمی‌گردند و خوشبختانه فروش این چند روز فیلم هم نشانگر همین نکته است.
فیلم دیگری که از شما اکران شد «صداها» بود. درباره آن هم بگویید؟
صداها می‌تواند یک الگوی خوب در تولیدات سینمای ایران باشد به این دلیل که هم قصه خوبی دارد و هم فیلم کم خرجی است. همه اتفاق‌ها در یک آپارتمان می‌افتد و این یعنی تولید ارزان؛ پس می‌توان با هزینه کم هم یک فیلم خوب ساخت.
