ادعای آمریکا مبنی بر دفاع از دموکراسی در سراسر جهان چیزی جز تلاش برای کنترل و سود بردن از منابع طبیعی آن کشورها – مانند ونزوئلا که بزرگترین کشور در زمینه ذخایر نفتی است - نیست و ترامپ نیز خواستار اداره شدن این منابع توسط شرکت‌ها آمریکایی است.
به گزارش راسخون به نقل از راشاتودی؛ آمریکا استراتژی تغییر رژیم را در ونزوئلا به طور مستقیم و توسط نمایندگان جناح راست در این کشور و منطقه، هم‌زمان با روی کار آمدن نیکولاس مادورو به عنوان رئیس‌جمهور بنا نهاده است. استراتژی نهایی آمریکا مشروعیت‌زدایی از ریاست جمهوری نیکولاس مادورو و تامین امنیت لازم برای آنچه «انتقال منظم» می‌نامند است.
نیکولاس مادرو در ماه مه سال 2018 توسط مردم به عنوان رییس جمهور انتخاب شد، اما اپوزیسیون تحت حمایت آمریکا او را «غاصب» نامید.
گوایدو در اوایل ماه جاری میلادی با حمایت مجلس ملی این کشور، مجلسی که در سال 2015 انتخاب شده بود، خود را به عنوان رییس جمهور ونزوئلا اعلام کرد. و آمریکا نیز او را به عنوان رییس جمهور موقت ونزوئلا به رسمیت شناخت.
این مداخله آمریکا نقض آشکار حقوق بین‌المللی و دخالت در امور یک کشور مستقل به حساب می‌آید. این مداخله، استراتژی بلندمدت آمریکا برای تجاوز به ونزوئلا از سال 1998 تاکنون به حساب می‌آید. وزیر امور خارجه ونزوئلا گفته است: «آنچه آنها می‌خواهند کودتا در ونزوئلاست. آنها به دنبال جنگ در ونزوئلا هستند.» علاوه بر این، مخالفت با این تحلیل سخت نیست، بلکه درک آن نیز بسیار آسان است، به خصوص زمانی که تاریخ خونین دخالت آمریکا در کشورهای لاتین را نگاه می‌کنیم متوجه خواهیم شد که چرا کشورهایی مانند مکزیک و بولیوی از جامعه بین‌المللی خواسته‌اند تا ونزوئلا گفتگو ملی برگزار شود.
آمریکا در طی سالیان متمادی در تلاش بوده است تا از زمان هوگو چاوز که اولین بار در سال 1998 به عنوان اولین ریس‌جمهور منتخب انتخاب شد تا کنون دولت منتخب دموکراتیک ونزوئلا را سرنگون کند. چهار سال بعد، در آپریل 2002 کودتا کوچکی علیه چاوز توسط آمریکا صورت گرفت. با توجه به چنین مداخلاتی در تاریخ آمریکا مانند سرنگونی رییس جمهور شیلی، سالوادور آلنده در سال 1973 که منجر به کشته شدن هزاران نفر و دهه‌ها دیکتاتوری در این کشور شد.
در ادامه تحلیل راشاتودی آمده است: روزهای گذشته، شبکه بی‌بی‌سی مستندی درباره سال‌های حکومتداری چاوز و مادرو پخش کرد و در نهایت نتیجه گرفت که در زمان حکومت مادورو فاجعه اقتصادی رخ داده است. اما حقیقت امر این است اقتصاد ونزوئلا تحت تاثیر افت شدید قیمت نقت و تحریم‌های شدید اقتصادی که توسط آمریکا تحمیل شده بود به این روز در آمده است.
این اتفاق مسئله جدیدی نیست. اکنون حدود 60 سال است که آمریکا تحریم‌هایی علیه کوبا اعمال کرده است. دولت کوبا تخمین زده است آن تحریم علیه اقتصاد این کشور، 4.3 میلارد دلار بین آپریل 2017 تا مارس 2018 هزینه داشته است. بر اساس آمار سازمان ملل متحد، تحریم‌های «ناعادلانه» مالی و تجاری کوبا توسط آمریکا 130 میلیارد دلار طی شش دهه به اقتصاد این کشور ضربه زده است.
هر ساله مجمع عمومی سازمان ملل متحد رای قابل توجه‌ای برای برداشتن تحریم‌های آمریکا علیه کوبا داده می‌شود، ولی آمریکا و اسرائیل با این رای مخالفت می‌کنند. چنین تحریم‌هایی علیه کشور نیکاراگوئه و ایران هم توسط آمریکا اعمال می‌شود که بر اساس حقوق بین‌المللی غیرقانونی هستند.
اگرچه آمریکا مدعی دفاع از دموکراسی است ولی دخالت این کشور در امور دیگر کشورها موچب دیکتاتوری نظامی و از بین رفتن بسیاری از زندگی‌ها می‌شوند. ولی حقیقت این است که این اصلا دموکراسی نیست و فقط نشان‌دهنده تلاش آمریکا برای کنترل و منفعت بردن از منابع طبیعی این کشورهاست.
به گزارش راسخون به نقل از راشاتودی؛ آمریکا استراتژی تغییر رژیم را در ونزوئلا به طور مستقیم و توسط نمایندگان جناح راست در این کشور و منطقه، هم‌زمان با روی کار آمدن نیکولاس مادورو به عنوان رئیس‌جمهور بنا نهاده است. استراتژی نهایی آمریکا مشروعیت‌زدایی از ریاست جمهوری نیکولاس مادورو و تامین امنیت لازم برای آنچه «انتقال منظم» می‌نامند است.
نیکولاس مادرو در ماه مه سال 2018 توسط مردم به عنوان رییس جمهور انتخاب شد، اما اپوزیسیون تحت حمایت آمریکا او را «غاصب» نامید.
گوایدو در اوایل ماه جاری میلادی با حمایت مجلس ملی این کشور، مجلسی که در سال 2015 انتخاب شده بود، خود را به عنوان رییس جمهور ونزوئلا اعلام کرد. و آمریکا نیز او را به عنوان رییس جمهور موقت ونزوئلا به رسمیت شناخت.
این مداخله آمریکا نقض آشکار حقوق بین‌المللی و دخالت در امور یک کشور مستقل به حساب می‌آید. این مداخله، استراتژی بلندمدت آمریکا برای تجاوز به ونزوئلا از سال 1998 تاکنون به حساب می‌آید. وزیر امور خارجه ونزوئلا گفته است: «آنچه آنها می‌خواهند کودتا در ونزوئلاست. آنها به دنبال جنگ در ونزوئلا هستند.» علاوه بر این، مخالفت با این تحلیل سخت نیست، بلکه درک آن نیز بسیار آسان است، به خصوص زمانی که تاریخ خونین دخالت آمریکا در کشورهای لاتین را نگاه می‌کنیم متوجه خواهیم شد که چرا کشورهایی مانند مکزیک و بولیوی از جامعه بین‌المللی خواسته‌اند تا ونزوئلا گفتگو ملی برگزار شود.
آمریکا در طی سالیان متمادی در تلاش بوده است تا از زمان هوگو چاوز که اولین بار در سال 1998 به عنوان اولین ریس‌جمهور منتخب انتخاب شد تا کنون دولت منتخب دموکراتیک ونزوئلا را سرنگون کند. چهار سال بعد، در آپریل 2002 کودتا کوچکی علیه چاوز توسط آمریکا صورت گرفت. با توجه به چنین مداخلاتی در تاریخ آمریکا مانند سرنگونی رییس جمهور شیلی، سالوادور آلنده در سال 1973 که منجر به کشته شدن هزاران نفر و دهه‌ها دیکتاتوری در این کشور شد.
در ادامه تحلیل راشاتودی آمده است: روزهای گذشته، شبکه بی‌بی‌سی مستندی درباره سال‌های حکومتداری چاوز و مادرو پخش کرد و در نهایت نتیجه گرفت که در زمان حکومت مادورو فاجعه اقتصادی رخ داده است. اما حقیقت امر این است اقتصاد ونزوئلا تحت تاثیر افت شدید قیمت نقت و تحریم‌های شدید اقتصادی که توسط آمریکا تحمیل شده بود به این روز در آمده است.
این اتفاق مسئله جدیدی نیست. اکنون حدود 60 سال است که آمریکا تحریم‌هایی علیه کوبا اعمال کرده است. دولت کوبا تخمین زده است آن تحریم علیه اقتصاد این کشور، 4.3 میلارد دلار بین آپریل 2017 تا مارس 2018 هزینه داشته است. بر اساس آمار سازمان ملل متحد، تحریم‌های «ناعادلانه» مالی و تجاری کوبا توسط آمریکا 130 میلیارد دلار طی شش دهه به اقتصاد این کشور ضربه زده است.
هر ساله مجمع عمومی سازمان ملل متحد رای قابل توجه‌ای برای برداشتن تحریم‌های آمریکا علیه کوبا داده می‌شود، ولی آمریکا و اسرائیل با این رای مخالفت می‌کنند. چنین تحریم‌هایی علیه کشور نیکاراگوئه و ایران هم توسط آمریکا اعمال می‌شود که بر اساس حقوق بین‌المللی غیرقانونی هستند.
اگرچه آمریکا مدعی دفاع از دموکراسی است ولی دخالت این کشور در امور دیگر کشورها موچب دیکتاتوری نظامی و از بین رفتن بسیاری از زندگی‌ها می‌شوند. ولی حقیقت این است که این اصلا دموکراسی نیست و فقط نشان‌دهنده تلاش آمریکا برای کنترل و منفعت بردن از منابع طبیعی این کشورهاست.
