سالی آلیس تامپسون 96 ساله، ولی باروحیه و پرانرژی همانند جوان‌ترها، شروع به فعالیت جدید خود کرده است.
او می‌گوید: «من برای کودکانی که در ونزوئلا، کوبا، کره شمالی و ایران هستند بسیار نگرانم، به این دلیل که تحریم‌های غیرمنصفانه و غیرقانونی بر آنها تحمیل شده است. من همچنین برای کودکانی که در فلسیطین و یمن ناراحت هستم؛ این کودکان گرسنه‌اند به این دلیل که کشور من از محاصره این دو کشور حمایت غیرقانونی و غیراخلاقی می‌کند؛ محاصره‌ای که باعث شده به این دو کشور موادغذایی وارد نشود. من همچنین به یاد می‌آورم و البته بسیار اندوهگینم برای کودکانی که به خاطر تحریم‌های ما بر کشور عراق جان خود را از دست دادند.»
تامسون زمانی که این مصاحبه را انجام داد، در چهارمین روز اعتصاب غذا خود به سر می‌برد، علی‌رغم اینکه می‌داند این اعتصاب غذا برای این سن خطرناک است. اما او در پاسخ به کسانی که نگران این وضعیت او هستند گفته است:
«زمان کم باقیمانده عمر من در مقابل این اتفاق ناگوار ناچیز است. باقی زندگی آن کودکان بسیار مهم‌تر است.» او در ادامه می‌گوید: «اگر آنها اجازه یابند زندگی عادی داشته باشند، چه اتفاقی روی می دهد؟ آیا ما از یک آهنگ ساز حرفه‌ای محروم خواهیم شد؟ یا از یک نمایش‌نویس بااستعداد؟» او می‌افزاید: «این کودکان حق زندگی دارند.»
«اجازه ما به کشورمان برای ادامه نسل‌کشی کاملا غیر قابل قبول است. بنابراین به جای بنشینم و بپرسم "چرا کسی کاری نمی‌کند؟" من به آینه نگاه کردم و گفتم: "تو کسی هستی، پس کاری کن." »
او هر کسی که با او هم‌عقیده است را به این روزه‌داری دعوت می‌کند؛ حالا به اندازه یک وعده و یا حتی یک روز و یا بیشتر از یک روز.
