سواد رسانه را بالا ببریم
فارغ از این‌که هیچگاه جرایم ارتکابی بزهکاران در فیلم‌های بریده شده به رویت بیننده نمی‌رسد و آن‌چه در ابتدا مشاهده می‌گردد، اعمال زور ناجا است، باید گفت درهمین هم جز فحاشی و جیغ‌های عصبی چند دخترک و چنگ زدن به سروصورت مامور قانون دیده نمی‌شود.نجابت پلیس در برابر فحاشان ستودنی بود. پلیسی که بی‌سلاح بین اشرار فرقه گنابادی فرستاده می‌شود و بابتش افتخار هم می‌کنند. پلیسی که بابت برخورد با کسی که جرم مشهود دارد و تازه گردنکشی هم کرده، بازداشت می‌شود. چنین پلیسی با چه انگیزه و پشتوانه‌ای باید با مفاسد و جرائم برخورد کند و چطور باید مایه امنیت خاطر شهروندان قانون‌مدار باشد؟ قطعا این‌که جناب سردار رحیمی دستور قبلی‌اش در خصوص برخورد با دو مامور انتظامی‌ِ درگیر در ماجرای تهرانپارس را فعلا متوقف و اجرای آن را منوط به انجام تحقیقات بیشتر نموده‌اند جای تقدیر دارد. اما همان‌طور که تصمیم اولیه‌ی ایشان مبنی بر عزل و اخراج‌ِ این دو مامور بیشتر پیام انفعال را به جامعه منتقل می‌کرد، باید توجه داشت که تصمیم جدید ایشان نیز (هرچند که شجاعانه است) می‌تواند یک زنگ هشدار باشد که لازم است تا فکری به حال اصلاح هسته‌ی تصمیم‌گیری در این نیرو شود. تا دیگر عجولانه و صرفا تحت تاثیر جو رسانه‌ای تصمیم نگیرد، وگرنه از این ببعد باید شاهد قانون‌شکنی‌های بیشتر‌ِ جماعت‌ِ هتاک و عوض شدن‌ِ راحت‌ِ جای شاکی و متشاکی با یک عملیات رسانه‌ای باشیم
طرفداری از دختر تهرانپارس مثل طرفداری از بچه پولداری است که پلیس را کتک می‌زد چون پورشه‌ی میلیاردی‌اش آسیب دیده بود. اما چون بلد است با جیغ زدن احساسات ما را درگیر کند حتما بی‌گناه است.این چه نگاه جنسیت‌زده‌ای است که به صرف زن بودن برای مجرم یا متهم ترحم می‌خرد.
جناب سردار رحیمی! فرماندهی نیروی انتظامی تهران بزرگ این نتیجه تصمیم عجولانه و احساسی شما در عزل کردن دو مامور نیروی انتظامی به‌خاطر برخورد با مجرمانی است که مواد مخدر مصرف کرده بودند، برای مردم مزاحمت ایجاد و در برابر فرمان پلیس مقاومت کردند. متاسفانه ناجا این‌بار هم منفعل عمل کرد و نتوانست تصمیم درست را بهنگام تشخیص دهد. در اینباره چند نکته حائز اهمیت است:
یکم، مقصر اول: منکر قصور و تقصیرها در فیلم منتشر شده نیستیم، اما مقصر اصلی چه کسی است؟ پلیس حاضر در صحنه؟ اشتباه بزرگی است، مقصر اصلی در تصویر غائب است. مامور پلیس اتفاقا رفتار طبیعی از خود نشان داده است. بخشی از فیلم دستگیری یک دزد را هم نشان دهند روشن است که در وهله‌ی اول برای مخاطبی که بی‌اطلاع است گمراه کننده و تاثر برانگیز جلوه کند. فیلم را باید کامل دید. حداقل مسئولان پلیس نباید به دانلود فیلم از صفحه‌ی شخصی کارمند پومپئو اکتفا کنند. دستگیرشدگان مست بودند و مواد مخدر مصرف کرده و توهم داشتند. ضمن این‌که روشن است کل صحنه و سرو صداها نیز برنامه‌ریزی شده فیلم‌برداری شده است. مامور هم ابتدا تذکر داده و بعد از این‌که مقاومت و پرخاشگری دیده، برخورد کرده است. سوال این است که چرا پلیس نباید مجهز به تجهیزات نوین الکترونیکی باشد؟
دوم، مقصر دوم و بالاتر: اما تقصیر تنها محدود و محصور به تجهیزات نیست، سوال این است که جسارت این خانم در تعدی به مامور قانون به کدام پشتوانه است؟ چه اتفاقی افتاده که رفتارهای هنجار شکنانه از متخلفین در برخورد با پلیس شایع شده است؟ یک روز راننده‌ی لندکروز، یک روز فوتبالیست و یک روز درویش جانی و غیره...بگردید ببینید چه کسی و چه کسانی تلاش کردند پلیس مظهر اقتدار نباشد.s
سوم، مقصر سوم و فراتر: مقصر اصلی مربوط به همین دست تصمیم‌سازی ها و تصمیم‌گیری هاست. تصمیمات هیجانی و ناتمام و غیر جامع. فرض کنید یک مامور تخلف داشت که نداشت، چرا باید پلیس ما سطح دعوا را در یک پارک و آب بازی ببیند؟ آیا مدیران محترم متوجه نیستند این بازی فراتر از آب‌بازی و حجاب و قانون و پلیس و غیره است و نقشه‌ی آشکار فرماندهان و سربازان‌ِ آشکار و پنهان‌ِ ضد ایرانی برای فشار بیشتر به مردم است؟ آقای پلیس باید متوجه باشد که سطح تصمیم‌گیری‌اش محدود به سازمان ناجا نیست. امروز تصمیم دقیق ناجا تکه های پازل ضد انقلاب را می‌توانست جا‌به‌جا کند. انتظار این بود بزرگان پلیس صحنه را دقیق ارزیابی می‌کردند و با همه‌ی جزئیات، ابعادش را می‌دیدند و بعد تصمیم می‌گرفتند و اعلام می‌کردند. برخورد شتاب‌زده با مامور، نقشه‌ی پشت پرده و اصلی آب بازی را تکمیل کرده است. کاش در آب بازی متوقف نمی‌شدند.
قانون، قانون است و فرقی بین پلیس و غیر پلیس نیست. پلیس هم باید چیزهایی را رعایت کند. ولی حرکت یک فرد نباید موجب تضعیف پلیس مقتدر ایران و از دست دادن محبوبیتش در این روزهای سخت شود.
