حضرت آیت‌الله بهجت (ره) می‌فرمایند: علمایی که در زمان ما بودند، بلکه قدری هم جلوتر از زمان ما بودند، بعضی (از مردم) از اینها اِعانه می‌خواستند برای عیدالزهرا؛ بعضی (از علما) نمی‌دادند، بعضی‌ها هم می‌دادند.
بنده خیال می‌کنم اهل علم، اگر می‌خواهند اینجا خدمتی بکنند به اهل‌بیت علیهم‌السلام، برای اهل استدلال از اینها متعیّن است، که سعی بکنند دلیلی بر خلافت امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه ذکر بکنند؛ ساده، برهانی، یقین‌آور، به‌طوری‌که اگر این دلیل را به دیوار بگویند و اذن داده شود به دیوار که بگو، تصدیق کند قول او را و بگوید حق به جانب توست. و من قاطع هستم به اینکه اهل استدلال و ایمان، اگر بخواهند این‌طور ادله را پیدا کنند، پیدا می‌کنند. نه سبّی، نه طعنی، نه شَتمی، هیچ کدام لازم نیست. بلکه این (استدلال کردن) مهم‌تر است و ممکن است، خدا می‌داند چقدرها را داخل در حق کند. از این مطلب غافلند که بابا این مقدم است. یکی از این ده‌تا (استدلالی) که در عمر خودش تهیه کرده است، خدا می‌داند چقدرها را مستبصر می‌کند.
چرا از این (استدلال کردن) غافلید، در (مقابل) اینکه مجلس تهیه کنید و از این کارها…؟! ما باید ملتفت باشیم، از برهان تعدی نکنیم و بدانیم که برهان، چیزهایی را دارد که اصلاً این‌طور عمل‌ها ندارد. ولو فرض کنید که در همین عملیات هم آدم می‌تواند کارهایی را بکند که پیش آنها اشکال‌دار نباشد.
