در این گزارش ادعا می‌شود که اگرچه ایران به لحاظ فناوری نظامی در مقایسه با سایر رقبا ضعیف‌تر است؛ اما نیروهای مسلح این کشور طی دهه‌های اخیر پیشرفتی ثابت داشته‌اند.
طبق این برآورد، ایران در حال حاضر مجهز به تانک‌های دهه ۷۰ شوروی سابق و ترکیبی از جنگنده‌های قدیمی است حال آنکه چنانچه تحریم تسلیحاتی این کشور در سال میلادی آینده رفع شود، به سرعت تسلیحات فرسوده خود را ارتقا خواهد داد.
حتی ادعا شده که ایران به دنبال خرید تانک‌های جدید از روسیه و چین است حال آنکه تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا بودجه نظامی ایران را نیز تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
آمریکا همچنین درباره پیشرفت توانمندی نظامی ایران در عرصه هوافضا ازجمله تولید پهپاد و برخورداری از موشک‌هایی که توان مستقر کردن ماهواره‌های مینیاتوری را در خارجی‌ترین مدار زمین دارند، ابراز نگرانی کرده است.
در این گزارش ۱۳۰ صفحه‌ای ادعا شده که ایران به دنبال برتری جویی در غرب آسیا است و با استفاده به‌جا از کارت‌هایی که با سقوط صدام، تحولات سوریه، ظهور و عقب‌نشینی داعش و درگیری در یمن به دست آورده، بیش از هر زمان دیگری به تحقق اهدافش نزدیک شده است.
از منظر این گزارش، ایران برای مقابله با رقبای مجهز به فناوری‌های برتر، تاکتیک‌های جنگ نامتقارن را در اولویت قرار داده است.
در این گزارش، تعریفی نیز از دکترین و راهبرد نظامی ایران داده شده مبنی بر اینکه راهبرد متعارف این کشور در درجه نخست بر بازدارندگی و توانایی پاسخ تلافی‌جویانه مبتنی است اما در صورتی که بازدارندگی ناکام بماند، ایران قدرت خود را از طریق تحمیل هزینه سنگین به قدرت متخاصم به نمایش گذاشته و با استفاده از مجموعه کاملی از توانمندی‌ها که شامل جنگ نامتعارف نیز می‌شود، توان بازدارندگی خود را احیا می‌کند.
