به گفته پوتین: «اوکراین مدرن کاملاً به وسیله روسیه ایجاده است. اوکراین بخشی جدایی‌ناپذیر از تاریخ ما است. اوکراین همواره از همکاری با روسیه بهره می‌برد اما به تعهدات خود پایبند نبوده است. منطقه «دونباس» از تحت حاکمیت روسیه خارج شد و به مناطق تحت حاکمیتی اوکراین منتقل شده بود. ما مجبوریم تصمیم‌های سختی درباره شرق اوکراین بگیریم. اوکراین توانایی دستیابی به یک کشور با ثبات را ندارد و بنابراین مجبور است به کشورهای خارجی مانند آمریکا تکیه کند.»
رئیس جمهور روسیه با بیان اینکه اوکراین هیچ‌وقت سنت حاکمیت حقیقی نداشت. اوکراین، از روسیه گاز طبیعی سرقت کرده و از مسئله انرژی برای اخاذی از روسیه استفاده کرده است، گفت: «ما در فضایی دوستانه و مبتنی بر همکاری با اوکراین شراکت کردیم، در‌حالی‌که آنها فقط می‌خواستند بیشتر به دست بیاورند.»
ولادیمیر پوتین که در حال آماده کردن مردم روسیه برای ورود به یک مرحله جدید از تحولات تاریخ معاصر این کشور و برخورد جدی با امریکا و برخی از کشورهای اروپایی است در ادامه با خطاب قرار دادن حکومت اوکراین گفت: «ویروس ملی‌گرایی و فساد، اوکراین را تضعیف کرده است و اوکراینی‌ها باید بهفمند که کشورشان تحت استعمار قرار گرفته است. اوکراین تحت سیطره آمریکا قرار گرفته و به کشوری غیرمستقل تبدیل شده است.»
رئیس‌جمهور روسیه در ادامه به حضور و نفوذ غربی‌ها در ساختار قدرت اوکراین اشاره کرد و با بیان اینکه سفارت آمریکا به بهانه مبارزه با فساد، به سفارت کنترل اوکراین و نهادهای این کشور تبدیل شده اما فساد همچنان در این کشور بیدار می‌کند، ادامه داد: «اوکراین دارای زیرساخت‌هایی از دوران شوروی سابق بوده که به کمک آن می‌تواند به کشوری هسته‌ای تبدیل شود.»
پوتین در ادامه به مساله ناتو و اوکراین اشاره کرد و یادآور شد: «فرماندهی نیروهای مسلح اوکراین می‌تواند مستقیماً از مقر ناتو باشد. قانون اساسی اوکراین اجازه پایگاه‌های نظامی خارجی را نمی‌دهد، اما این امر دور زده شد، آنها پایگاه ناتو را مأموریت می‌نامند. رزمایش در اوکراین با خارجی‌ها پوششی برای افزایش سریع نیروها در منطقه و انتقال یگان‌ها در کوتاه‌ترین زمان ممکن است. پیوستن اوکراین به ناتو نه اکنون، اما کمی بعد چیزی را برای روسیه تغییر نمی‌دهد.»
به گفته رئیس‌جمهور روسیه: «ما نمی‌توانیم به این تهدید (تهدید ساخت سلاح هسته‌ای واکنش نشان ندهیم. دستیابی به سلاح اتمی (توسط اوکراین) تهدیدی دیگر علیه کشور ما است. از ۲۰۱۴ به این سو آمریکا میلیاردها دلار سلاح به اوکراین ارسال کرده است.»
رئیس‌جمهور روسیه در ادامه با بیان اینکه امریکا به‌هیچ عنوان نمی‌تواند کشور بزرگ و پهناوری مانند روسیه را تحمل کند – همان موضوعی که ما بارها در کانال اخبار سوریه به آن اشاره کردیم – دنبال آن است تا با گسترش ناتو به شرق، آن را در مرزهای روسیه مستقر کند. امریکا با حمایت از گروه‌های تروریستی در قفقاز – منظور پوتین حضور تروریست‌ها در جنگ قره‌باغ است – در تلاش است تا حضور آنها در مرزهای روسیه را تثبیت کند!
.jpg "پاتک پوتین به غربی ها")
به گفته پوتین: «جنگنده‌های تاکتیکی ناتو با حضور گسترده در پایگاه‌های اوکراین به راحتی می‌توانند خاک روسیه را هدف قرار دهند. ما همیشه بر این باور هستیم که حتی سخت‌ترین مشکلات را هم می‌توان از طریق مذاکره و گفت‌وگو حل و فصل کرد.»
رئیس‌جمهور روسیه در ادامه سخنان خود تاکید کرد: «من به شما چیزی را می‌گویم که هرگز در مورد آن صحبت نکردم - در اوایل دهه 2000 از کلینتون درباره نگرش او نسبت به ورود روسیه به ناتو پرسیدم، اما آنها به سردی واکنش نشان دادند. ورود اوکراین به ناتو و استقرار تسلیحات در این سرزمین یک موضوع حل شده است. احتمال حمله غافلگیرانه به روسیه در حال گسترش است. دشمن اصلی روسیه ناتو است، اوکراین به عنوان سکوی پرشی برای حمله عمل خواهد کرد!»
وی در ادامه با بیان اینکه پهپادهای آمریکایی که بر فراز اوکراین به پرواز در می‌آیند همواره به جاسوسی از روسیه می‌پردازند، اضافه کرد: «در ابتکار امنیتی‌مان خواستار عدم توسعه ناتو و بازگشت به مرزهای سال1997 به‌عنوان مرزهای ناتو شدیم اما این درخواست روسیه نادیده گرفته شد.»
رئیس‌جمهور روسیه در سخنان خود خطاب به مردم این کشور لحظاتی پیش دو جمهوری «لوهانسک» و «دونتسک» را به‌رسمیت شناخت و با بیان اینکه تا کی می‌توان در برابر تحقیر مردم «دنباس» سکوت کرد و یادآور شد که تمام تلاش‌های روسیه برای حفاظت از اوکراین بدون نتیجه بوده است.
همزمان با سخنرانی رئیس جمهور روسیه و اعلام وی مبنی بر اینکه استقلال ۲ استان جدایی‌طلب لوهانسک و دونتسک را به رسمیت خواهد شناخت، منابع خبری از انفجار یک خودروی بمب گذاری شده در لوهانسک خبر می دهند که باعث بروز تلفاتی هم شده است.
اقدام ولادیمیر پوتین در به رسمیت شناختن استقلال ۲ استان جدایی طلب لوهانسک و دونتسک صدای اروپایی‌ها را درآورد. در حالیکه کشورهای اروپایی فکر می‌کردند با تهدید روسیه به تحریم و فشار مانع از اقدام وی در به رسمیت شناختن استقلال این دو استان خواهند شد و حتی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا ساعتی پیش از سخنرانی پوتین تاکید کرده بود که آماده است تا در صورت چنین اقدامی تحریم‌هایی را علیه روسیه اعمال کند، اما در کمال بهت و ناباوری آنها پوتین استقلال این دو استان را به رسمیت شناخت.
در اولین واکنش‌ها نخست وزیر انگلیس که به‌نظر می‌رسد گفت‌وگوی تلویزیونی رئیس جمهور روسیه را به صورت مستقیم تماشا می‌کرد با محکوم کردن این اقدام مسکو آن را نقض حاکمیت و تمامیت ارضی اوکراین و همچنین نقض قوانین بین.المللی دانست. همچنین رئیس کمیسیون سیاست خارجی اتحادیه اروپا با هم این اقدام را محکوم کرد و آن را بی احترامی به قوانین بین‌المللی دانست.
در حالیکه کشورهای اروپایی در حال محکوم کردن اقدام روسیه در به رسمیت شناختن استقلال ۲ استان جدایی طلب به اوکراین هستند، از آمریکا خبر می‌رسد که رئیس جمهور این کشور در نشست اضطراری شورای امنیت ملی آمریکا حضور پیدا کرده است. به‌صورت مشخص این حضور و نشست هیچ دستاوردی برای کاخ سفید نخواهد داشت و آنها نیز صرفاً با محکوم کردن روسیه و احتمالاً چند تحریم که به گفته پوتین آنها برای انجام دادنش به راحتی به همه جور می‌کنند از این مسئله عبور خواهند کرد.
همزمان با اقدام رئیس جمهور روسیه در به رسمیت شناختن استقلال ۲ استان جدایی‌طلب در شرق اوکراین، ساکن باقی مانده در این دو استان اقدام به نورافشانی و بر پایه جشن کردند. زلنسکی رئیس جمهور غرب‌گرای اوکراین هم که سخنان رئیس جمهور روسیه را به صورت زنده تماشا می‌کرد، در نخستین واکنش به اظهارات پوتین گفت که اتفاقات چند ساعت گذشته را با مقامات آمریکایی بررسی خواهد کرد...! اوج بدبختی و ذلت را تماشا کنید طرف برای اینکه بداند چه کند، از ارباب آمریکایی خودش باید اجازه بگیرد..
دخالت‌های آمریکا عامل تجزیه اوکراین
رئیس‌جمهور روسیه به خوبی این نکته را متوجه شده که به هیچ عنوان نباید در برابر کشورهای غربی کوتاه بیاید. او به‌عنوان یک شهروند روسی شاهد بود که در دوران «بوریس یلتسین» چگونه آمریکا و اروپا روسیه را به خاک مذلت نشانده بودند و هیچ‌کدام به توافقات خود با مسکو پایبند نبودند. در مورد اوکراین نیز در حالی که همه طرف‌ها توافق کرده بودند تا معاهده مینسک برای حل و فصل مسئله اوکراین مد‌نظر قرار بگیرد اما تندروهای وابسته به غرب که در کیف قدرت را به دست گرفتند حاضر به مذاکره در این مورد نشدند.بدون شک اگر نبود حضور کشورهای اروپایی و به ویژه آمریکا برای زمین زدن روسیه با حضور در اوکراین، امروز این دو استان مهم و صنعتی این کشور توسط روسیه به رسمیت شناخته نمی شدند. تلاش برای پیوستن به ناتو و اطاعت کورکورانه از آمریکا و برخی کشورهای اروپایی باعث از دست رفتن بخش مهمی از خاک اوکراین از جمله شبه جزیره کریمه شده است. امروز نه آمریکا و نه اروپا و نه اعضای ناتو هیچ‌کدام نمی‌توانند این مناطق از دست رفته اکراین را به این کشور بازگردانند.
به‌عنوان یک روزنامه نگار از تجزیه کشورها و جدایی طلبی بیزار بوده و آن را موضوع خوبی نمی‌دانم، اما در مورد اوکراین با توجه به پیشروی غرب و ناتو برای خیمه زدن در پشت مرزهای روسیه، مقامات کرملین به نظر چاره‌ای جز در پیش گرفتن چنین سیاستی نداشتند. به صورت واضح باید گفت بلایی که امروز بر سر اوکراین آمده به‌صورت مشخص و عینی به‌دلیل پیروی و حرف شنوی سران غرب‌گرای این کشور از آمریکاست و امروز آمریکا هیچ‌کاری برای آنها نمی‌تواند انجام دهد.
مراسم جشن و پای‌کوبی در مناطق مختلف روسیه و استان‌های جدایی طلب اوکراینی که اکنون توسط چند کشور مختلف به رسمیت شناخته شدند، همچنان ادامه دارد. پوتین با این اقدام خود روح ملی‌گرایی و احساسات تاریخی روسی را بار دیگر در میان مردم این کشور زنده کرده است، موضوعی که باز هم کشورهای غربی بازنده بزرگ آن هستند چراکه آنها این فرصت را به رئیس‌جمهور روسیه دادند تا با این اقدام جایگاه خودش را به‌عنوان احیا کننده دوباره قدرت و شوکت روسیه به همگان ثابت کند. در پی به رسمیت شناختن استقلال ۲ استان جدایی‌طلبان اوکراین توسط روسیه صربستان و یمن هم استقلال لوهانسک و دونتسک را به‌رسمیت شناختند. موضوعی که در مورد آبخازیا و اوستیای جنوبی سابقه نداشت.
کشورهای اروپایی و آمریکا در حالی از استقلال جدایی طلبان اوکراین توسط روسیه انتقاد کرده و آن را برخلاف قوانین بین‌المللی می‌دانند که نظامیان این دو کشور با حمایت از یک اقلیت چند درصدی در شمال و شرق سوریه تلاش دارند تا این کشور را تجزیه کنند. اقدام آنها در چند پاره کردن سوریه و موافقت با حکومت القاعده در شمال غرب و کردهای چندملیتی عضو «پ‌ک‌ک» در شمال و شرق سوریه احتمالاً کار درستی است، چرا که هرکاری که آمریکا انجام دهد درست است و اگر چنین کاری را دیگر کشورهای جهان انجام دهند اشتباه محض به شمار می‌رود.
اقدام روس‌ها در به رسمیت شناختن استقلال جدایی طلبان اوکراینی باعث آشفتگی در بازار انرژی شده است. در حالیکه روز دوشنبه گزارش رسید قیمت گاز در اروپا دو درصد افزایش پیدا کرده است بهای نفت خام نیز پس از امضای استقلال روحانی و دولت توسط ولادیمیر پوتین به ۹۶دلار در هر بشکه رسید که یک رکورد تازه در طول سال‌های گذشته به‌شمار می‌رود.
تحریم ناممکن روسیه، نظم نوین جهانی و شکاف در غرب
تصمیم رئیس جمهور روسیه برای ارسال نیروهای ارتش در قالب نیروهای صلح‌بان به دو جمهوری خودخوانده لوهانسک و دونتسک آخرین امیدهای دولت غرب گرایی حاکم بر کیف برای اشغال دوباره این دو منطقه را به خاک سپرد. به نظر من در بدترین سناریو تعریف شده توسط غربی‌ها هم آنها فکر نمی‌کردند ارتش روسیه به این شکل وارد این مناطق شود و قدرت هرگونه اقدام و ابتکار عمل را از آنها بگیرند.روس‌ها با یک حرکت آرام و مستمر با فضاسازی مناسب حالا در این دو جمهوری خودخوانده حضور دارند و کشورهای غربی جز تهدید به تحریم هیچ کاری نمی‌توانند کنند. حقیقت آن است که در طول سال‌های گذشته رهبران روسیه با پیش‌بینی چین روزی بار عمده اقتصاد خود را از اروپا برداشته و به سایر بازارهای مستتقل منتقل کرده‌اند. در حالیکه روسیه نیاز خود به صادرات کالا به اروپا را در حوزه‌های غیر از انرژی تا میزان ۸۰ درصد کاهش داده، این کشورهای اروپایی هستند که نیازمند بازار مصرف روسیه بوده و در صورتی که قصد تحریم این کشور را داشته باشند اولین طرفی که ضرر خواهد کرد خود آنها هستند.
در ماجرای تصرف شبه جزیره کریمه توسط روسیه نیز کشورهای اروپایی وارد فاز تحریمی شدند اما خیلی زود این تحریم‌ها باعث بیکاری ده‌ها هزار نفر در کشورهای مختلف اروپایی شد. این تحریم ضربه بزرگی به بخش کشاورزی اروپا وارد کرد چراکه عمده بازار صادراتی کشاورزان ایتالیایی، اسپانیا، فرانسه و پرتغال روسیه است و اگر این بازار از دست آنها برود هیچ جایگزینی برای صادرات محصولات گرمسیری خود ندارند. البته علاوه بر محصولات کشاورزی کشوری مانند آلمان در حوزه صادرات محصولات صنعتی نیز نمی تواند بازار بزرگ و پهناور روسیه را که با آن گاز تهاتر می‌کند را نادیده بگیرد.
در حالی که غربی‌ها در برابر تحریم ایران نیز کم آورده و پس از چند دهه ایران موفق شده با این تحریم‌ها علیرغم مشکلات بسیار زیاد به وجود آمده خود را سازگار کند، تحریم روسیه به این سالگی ممکن نخواهد بود. پیوستگی جغرافیایی روسیه با اروپا از یک طرف و درهم‌تنیدگی اقتصاد روسیه با اقتصاد جهانی - حتی اگر عده‌ای بگویند که اقتصاد روسیه کوچک است و جایگاه چندانی در مناسبات تجارت جهان ندارد - روابط قابل توجه این کشور با بسیاری از قدرتهای اقتصادی جهان باعث می‌شود تا چنین تحریمی به ضرر کشورهای اروپایی و آمریکا تمام شود.
به عنوان یک روزنامه نگار همواره منتظر تقابل روسیه و غرب بودم این تقابل مقدمه شکل گیری نوینی در سپهر سیاست جهان است باعث ساییدگی قدرت این طرف ها شده و فرصت مناسبی برای کشورهایی فراهم می کند که می خواهند از فضای خالی به وجود آمده جهت ابرازه قدرت بهره بگیرند. این اصطحکاک و ساییدگی که حالا به صورت فیزیکی هم شروع شده با توجه به مواضع و جایگاه هردوطرف انتظارات آنها از آینده به این سادگی به پایان نخواهد رسید بلکه به همان دلایل برشمرده شده پیچیده‌تر و سخت‌تر هم خواهد شد.
جنگ در سطح عالی میان این قدرت‌ها بدون شک پای طرف‌های دیگر را هم به منازعه باز خواهد کرد. تا این لحظه ارتش روسیه با ارتش اوکراین به صورت مستقیم درگیر نشده و صرفاً به درخواست ساکنان دو استان استقلال طلب جدا شده از اوکراین پاسخ مثبت داده و در راستای حمایت نظامی از آن ها در این دو منطقه مستقر شده است. اینترنت کشورهایی پایشان به این منابع با ثبت هنوز مشخص نیست اما همین درگیری چند دستگی در اروپا را به صورت واضح آشکار کرد و نشان داد که این کشورها هر چند در ظاهر در یک اتحادیه اقتصادی و یک ائتلاف نظامی حضور داشته، اما در بسیاری از مسائل سیاسی و امنیتی اختلافات عمیق و غیرقابل چشم پوشی دارند.
اتحادیه اروپا آمده بود تا نگاه مدرنی از جهان غربی را به کشورهای دیگر به ویژه کشورهای در حال توسعه نشان دهد و با برداشتن گذرنامه، ایجاد پول واحد اروپایی و پیوستگی گسترده اقتصادی به نوعی خود را مظهر تساهل و تسامح معرفی می‌کرد. انتشار تصاویری در مورد عبور خط مرزی از یک رستوران یا قدم زدن شهروندان یک کشور در کشور دیگر و حتی تلاش برای ایجاد یک چتر فرهنگی همسان باعث نشد تا این کشورها که در طول یک قرن گذشته دو بار به جان هم افتاده و میلیون‌ها نفر از یکدیگر را قتل عام کرده بودند بتوانند مدینه فاضله مد نظر خود را شکل دهند.
در هر صورتی که به اروپا نگاه کنید این قاره به لحاظ نژادی، زبانی، فرهنگی و تاریخی اختلافات ریشه‌ای، عمیق و غیر قابل انکاری با هم دارد. حتی اگر رئیس جمهور اصالتا اوکراینی لهستان با تمام قوا خود را در جبهه آمریکا و بر علیه روسیه تعریف کند، باز هم بخش عمده‌ای از کشورهای اروپای شرقی در پیوستگی تاریخی با روسیه به سر می‌برند، کما اینکه بسیاری از مردم آلمان با وجود شستشوی مغزی در طول هفت دهه پس از جنگ جهانی دوم، هنوز هم نمی‌توانند با لهستانی‌ها، فرانسوی‌ها و انگلیسی‌ها یک هویت اروپایی مشترک تعریف کنند.
این مسائل و موارد را گفتم تا بدانید آنچه با حرکت ارتش روسیه به داخل دو استان استقلال طلب جدا شده از اوکراین شروع شده به این سادگی به پایان نخواهد رسید. در واقع برندگان اصلی این منازعه در کوتاه مدت کشورهایی هستند که سال‌ها تحت فشار آمریکا به سر برده بودند. آنها فرصتی پیدا می‌کنند تا از درگیری این کشور با روسیه خود را باز تعریف کرده و احیا کنند. درگیری در شرق اروپا هم نمی تواند حالت ایستایی داشته باشد و و خیلی زود باید تکلیف آن مشخص گردد. چیزی که اینجا حرف آخر و نهایی را می‌زند صبر صبر و صبر است
لوهانسک و دونتسک را بیشتر بشناسید
این روزها خبرهای بسیاری از شرق اوکراین شنیده می‌شود، دو منطقه لوهانسک و دونتسک. برای اینکه بهتر با تاریخ و جغرافیای این دو منطقه آشنا شوید، این گزارش را بخوانید. دنباس در واقع حوضه آبریز دونتس بخش شمالی رود دونتس است که از طریق رود دن به دریای آزوف می‌ریزد. در مارس ۲۰۱۴ در پی «یورو-میدان» (اصطلاحی که به موج اعتراضات و ناآرامی‌های مردمی در اوکراین اطلاق می‌شود که آغازگر آنها تظاهرات مردمی شب ۲۱ نوامبر سال ۲۰۱۳ در کی‌یف، به منظور تحقق اتحاد و یکپارچگی بیشتر با اتحادیه اروپا بود) و انقلاب مردمی ۲۰۱۴ اوکراین، مناطق بزرگی از دنباس دچار ناآرامی شد. این ناآرامی‌ها بعدا به نبرد بین دولت پساانقلابی اوکراین و تجزیه‌طلبان جمهوری‌های خودخوانده دونتسک و لوهانسک تبدیل شد.تا پیش از جنگ، دنباس پرتراکم‌ترین منطقه اوکراین پس از پایتخت این کشور، کی‌یف، بود. استان دونتسک تا پیش از جنگ پنجمین شهر بزرگ اوکراین و پایتخت غیررسمی دنباس به‌شمار می‌رفت. دیگر شهرهای بزرگ این منطقه لوهانسک، ماریوپول، ماکیئیفکا، هورلیفکا، کراماتورسک، اسلوفیانسک، آلچفسک، سیورودونتسک و لیسیچانسک بودند. امروزه شهر کراماتورسک مرکز اداری موقت استان دونتسک و سیورودونتسک مرکز اداری موقت استان لوهانسک به‌شمار می‌روند.
در طرف تجزیه‌طلب نیز دونتسک، ماکیئیفکا و هورلیفکا بزرگترین شهرهای جمهوری خلق دونتسک و لوهانسک و آلچفسک، بزرگترین شهرهای جمهوری خلق لوهانسک هستند. استان دنباس با حدود چهار و نیم میلیون نفر جمعیت پرجمعیت‌ترین استان اوکراین است و با مساحتی بالغ بر ۲۶ هزار و ۹۰۰ کیلومتر مربع تقریبا ۴/۴ درصد از مساحت کل اوکراین را تشکیل می‌دهد. مرکز این استان شهر دونتسک است. این استان که در جنوب شرق اوکراین واقع شده تا نوامبر سال ۱۹۶۱ به افتخار ژوزف استالین به نام استان استالینو شناخته می‌شده و اکنون دو میلیون نفر جمعیت دارد.
حدود ۵۷درصد از مردم استان دونتسک از نژاد اوکراینی و ۳۸ درصد روس‌تبار و حدود پنج درصد از سایر نژادها هستند. ولی به لحاظ زبانی که در آن صحبت می‌شود، حدود ۷۵درصد مردم استان دونتسک به زبان روسی صحبت می‌کنند و تنها ۲۴درصد به زبان اوکراینی حرف می‌زنند. در شمال شرق آن، استان لوهانسک و در شمال غرب آن استان خارکیف قرار دارد. این استان از غرب با استان‌های دنیپروپتروفسک و زاپروژیا هم مرز است. این استان در جنوب ساحلی با دریای آزوف دارد و از شرق با کشور روسیه هم مرز است.
در ادامه تحولات اوکراین در سال ۲۰۱۴ و پس از رای مردم شبه جزیره کریمه به جدا شدن آن از اوکراین، روز یکشنبه ۱۱ ماه مه سال ۲۰۱۴ استان دونتسک همزمان با استان لوهانسک شاهد برگزاری یک همه‌پرسی به منظور استقلال از کی‌یف بود. در این همه‌پرسی بیش از ۸۹ درصد رای‌دهندگان به خودمختاری استان دونتسک رای دادند. استان لوهانسک، به روسی (لوگانسک) از استان‌های شرقی اوکراین است. مرکز این استان شهر لوهانسک است.
در سال ۲۰۱۴ و پس از جدا شدن شبه جزیره کریمه از اوکراین، روز ششم آوریل ۲۰۱۴ هواداران روسیه در سه استان لوهانسک، دونتسک، و خارکیف اقدام به تصرف ساختمان‌های دولتی کرده و خواستار برگزاری همه‌پرسی در مورد پیوستن این استان‌ها به روسیه شدند. در ادامه این تحولات در روز ۱۱ ماه مه سال ۲۰۱۴، استان لوهانسک شاهد برگزاری همه‌پرسی کسب استقلال از کی‌یف بود که در این همه‌پرسی بیش از ۹۶درصد رای‌دهندگان به خودمختاری لوهانسک رای دادند. در ۵ نوامبر سال ۱۹۳۵ این شهر تغییر نام داده و به افتخار کلیمنت ووروشیلوف، فرمانده نظامی شوروی و سیاستمدار، «ووروشیلوف‌گراد» نامیده شد.
در ۵ مارس سال ۱۹۵۸، با دستور خروشچف مبنی بر اینکه نام افراد زنده بر روی شهرها گذاشته نشود، نام قدیمی این شهر نیز به آن بازگشت. در ۴ مه سال ۱۹۹۰، با فرمان شورای عالی جمهوری سوسیالیستی شوروی اوکراین نام اصلی شهر به شهر لوهانسک بازگشت؛ جمعیت کنونی آن یک و نیم میلیون نفر است. پیشینه این شهر به سال ۱۷۹۵ بازمی‌گردد. در آن تاریخ یک صنعتگر انگلیسی به نام «چارلز گاسکُنیه» یک کارخانه فلز در این مکان تاسیس کرد. این آغاز صنعتی بود که هنوز هم در این شهر به رونق خود باقی است.
لوهانسک در سال ۱۸۸۲ به عنوان شهر رسمیت یافت. این شهر که در حوضه آبریز رود دونتس قرار گرفته به یکی از مراکز مهم صنعتی در شرق اروپا تبدیل شد، به‌ویژه اینکه شرکت بزرگ لوکوموتیوسازی «لوهانسک‌تِپلووُز» در آن قرار گرفته است. دنباس همچنین در مرکز نبرد فرهنگی بین کی‌یف و مسکو قرار دارد که می‌گوید این منطقه، بخش بزرگی از شرق اوکراین، روس‌زبان است و باید از ناسیونالیسم اوکراینی محافظت شود. دنیس پوشیلین، که در سال ۲۰۱۸ در انتخابات مورد مناقشه کی‌یف انتخاب شد، رهبر دونتسک لئونید پاسچنیک منطقه جدایی‌طلب لوهانسک را رهبری می‌کند.
