گنبد بارگاه مطهر حضرت عبدالعظیم علیه السلام
این آرامگاه مربوط به دوره ایلخانی - دوره صفوی - دوره قاجار است.
نجاشی به نقل از احمد بن محمد بن خالد برقی ماجرا را این گونه روایت میکند: عبدالعظیم در حال فرار از سلطان، به ری آمد و در سرداب خانه مردی از شیعیان در محله «سکة الموالی» ساکن شد. او در همان سرداب به عبادت میپرداخت. روز را روزه میگرفت و شب را به عبادت میگذراند. وی مخفیانه از منزل بیرون میآمد و به زیارت قبری میرفت که میگفت: این قبر مردی از فرزندان موسی بن جعفر(ع) است. پیوسته در آن سرداب بود و خبر ورود او به شیعیان آل محمد یکی پس از دیگری میرسید تا اکثر شیعیان با وی آشنا شدند. (نجاشی، رجال نجاشی، ۱۴۱۶ق، ص۲۴۸)