عشق و احترام به علمای اسلام
صرف نظر از پهلوی که ناخواسته اشتباهات زیادی درباره روحانیت مرتکب شد و ناخواسته آنها را قلع و قمع کرد؛پهلوی همواره بهئروحانیت احترام وافر می گذاشت و برای مرجعیت اهمیت بخصوصی قائل بود واین عشق و علاقه شدید اللحن تا پیش از آغاز روند مدرنیزه کردن ایران ادامه داشت اما پس از آن و پس از وقوع اتفاقاتی چون انقلاب سفید شاه و ملت و اصلاحات ارضی ، آن گاه که پهلوی با آن روی روحانیت مواجه گردید رو به سردی گرایید و درپی آن بود که پهلوی متوجه شد روحانیت علاوه بر جاری کردن خطبه عقد و غیره،کارهای دیگری چون آگاه سازی مردم درباره حکومت نیز بلدند و در نتیجه از روحانیت ناراحت شد.تاریخ نویسان آن موقع و تاریخ نویسان بعدی نوشته اند اگرچه پهلوی از دست این دسته از روحانیت ناراحت بود اما همواره به روحانیتی که جاری کردن صیغه عقد را جدی می گرفتند عشق می ورزید و احترام می گذاشت.