بخشی از دعای توسل به خط ثلث

امام حسن علیه السّلام فرمودند: «عَجِبْتُ لِمَنْ یَتَفَکَّرُ فى مَأْکُولِهِ کَیْفَ لا یَتَفَکَّرُ فى مَعْقُولِهِ، فَیُجَنِّبُ بَطْنَهُ ما یُؤْذیهِ، وَیُودِعُ صَدْرَهُ ما یُرْدِیهِ.» ؛ «در شگفتم از کسى که درباره خوراکیهاى خود اندیشه و تأمل مى کند و لیکن درباره نیازمندیهاى فکرى و عقلى اش تأمل نمى کند، پرهیز مى کند از آنچه معده اش را اذیت مى نماید و سینه و قلب خود را از پست ترین چیزها پر مى کند.» [ـ بحارالانوار، ج1، ص218]