نمایی از پل خواجو زیر باران
را همچنین پل شاه، پل بابا رکنالدین (مسیر رفتن به خانقاه و آرامگاه بابا رکنالدین و تخت فولاد) و پل حسنبیگ (نام پل قبلی که در زمان شاهعباس تخریب شد و این پل به جای آن ساخته شد) هم نامیدهاند و از بناهای شاه عباس دوم صفوی است که در سال ۱۰۶۰ هجری قمری بنا شدهاست.
پل خواجو دارای ۲۴ دهانهاست که از مکعبهای به دقت تراشخورده ساخته شده و در بخش میانی، با سدهای چوبی برای گرفتن جلو رودخانه مسدود گردیدهاست. خواجو یکی از پلهایی است که در تنظیم جریان آب در رودخانه به دلیل وجود دروازه بند یا دریچه در زیر قوسهایش نقش داشتهاست. هنگامی که دریچههای سد بسته میشدهاست، سطح آب در پشت پل بالا آمده سبب تسهیل آبیاری باغهای بسیاری در طول بالادست این پل میشدهاست