امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء
أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ قَلِیلاً ما تَذَکَّرُونَ (62/نمل)
یا کیست آنکس که دعاى مضطر را اجابت مى کند و گرفتارى را برطرف مى سازد، و شما را خلفاى زمین قرار مى دهد، آیا معبودى با خداست؟ کمتر متذکر مى شوید!
« جهت مشاهده کیفیت و اندازه اصلی، بر روی تصویر کلیک نمایید. »
آیه امن یجیب شصت و دومین آیه سوره نمل است. این آیه معمولاً برای نجات از گرفتاری، ناراحتى و بیمارى ها خوانده می شود. در این آیه، روی عنوان مضطر تکیه شده است؛ چراکه یکی از شرایط استجابت دعا آن است که دعا صادقانه باشد و انسان مضطری که دیگر به جز خدا امیدی ندارد و کاملاً درمانده شده است، دعایش واقعی است و در این حالت شخص فقط خدا را می خواند و خدا هم استجابت می کند.