بازی ایرانی گرشاسپ - گرز ثریت
نسخه اصلی
حداقل سخت افزار مورد نیاز :
OS: Windows XP/Vista/7
Processor: Intel Pentium 4 @ 2.8 GHz / AMD Athlon 64 3000+
Memory: 1 GB (XP), 2 GB (Vista,7)
Hard Drive: 3 GB free
Video Memory: 256 Mb
Video Card: nVidia GeForce 6600 / ATI Radeon X1300
Sound Card: DirectX Compatible
DirectX: 9.0c
جهت مشاهده دموی این بازی جذاب بر روی لینک زیر کلیک کنید
بازیسازی در ایران به حدی پیشرفته نشده که هر سال شاهد عناوین متعدد باشیم ، از این رو بازیهایی که به مزاج بازیکنان ایرانی که همه هفته شاید عرضه ی بهترین بازیهای خارجی هستند کمیاب و شاید هم نایاب اند . سوشیانت نامی بود که چهار سال پیش بر سر زبان ها رفت ! اما بدلیل مشکلات عدیده پروژه منحل شد و نام بازی تغییر یافت ! پروژه ی جدید ۲ سال پیش رسما کلید خورد و کار سخت بر روی قسمت های مختلف بازی در حال صورت گرفتن بود . بار ها و بار ها بدلیل انواع دلایل شاهد تاخیر در تاریخ انتشار بازی بودیم . فقدان ناشر شاید مهم ترین موضوع بود . وقتی استدیو های کذایی در حال ساختن بازیهای تقلیدی و تکراری و بی طرفدار بودند همه ی نگاه ها به یک نقطه معطوف شده بود . همه منتظر یک جرقه برای بازیسازی از نوع ایرانی بودند . سر انجام در ۵ آبان ماه ۸۹ بازی منتشر شد . عنوانی زاده ی فکر خلاق استدیوی فن افزار شریف و جرقه ای به نام “گرشاسپ”.
نقاط قوت : داستانی حماسی و پر چالش / شخصیت پردازی عالی / هوش مصنوعی قابل قبول / گیم پلی سریع و سرگرم کننده / تمامی مراحل با بهترین موسیقی ها پوشش داده شده است /
مقدمه ای بر حماسه …
“گرشاسپ” روایت پهلوانی سیستانیست که به فکر تلاش برای نابودی تاریکی و بیرون آوردن روشنایی از لا به لای پرده های سیاهی است . هدف گرشاسپ شکست هیتاسپ و بدست آوردن گرز ثریت است ، نخست برای نابودی تاریکی و دوم برای حاکم کردن روشنایی بر ایران زمین ! اما چه چیزی او را وادار به جنگ و مبارزه علیه نیروهای تاریکی کرده است ؟ شخصیت منفی بازی هیتاسپ برادر قهرمان ما گرشاسپ را به قتل میرساند و حالا همه چیز آماده است برای آغاز یک حماسه … میتوان به جرات اذعان داشت “گرشاسپ” توانسته شخصیت پردازی مناسب و قهرمان پروری را به نحو احسن پیاده سازی کند . گرشاسپ نامه اثر اسدی طوسی مرجع داستان این بازی است . روند سریع داستان با روند سریع گیم پلی آمیخته شده و ترکیب مناسبی از هیجان در گیم پلی و همزاد پنداری با گرشاسپ به وجود آورده است . وقتی با کرکتر خود همراه بشوید و بازی هم طوری باشد که شما را در بطن مبارزه قرار دهد آنگاه از فشردن هیچ دکمه ای دریغ نمیکنید تا به پیروزی در نبرد برسید ، گرشاسپ دقیقا همینگونه است ، خلق و خو و جنگ آوری ای که فن افزار در اول بازی از گرشاسپ به نمایش میگذارد نیز تا پایان بازی تاثیر گذار است .
همان چیزی که میشود از موتور بازیسازی Ogre3D 3 انتظار رفت را در این بازی ببنید . باگ های ابتدایی بعضی مواقع خیلی آزار دهنده میشوند اشیا از وجو لبه های تیز رنج میبرند ، بافت های ضعیف در مراحل حس واقعی گرایانه را به کلی از بازی میگیرند و کمی هم بیروح جلوه میکنند .ولی روی رنگ بندی صحنه ها و محیط ها خوب کار شده است . لوکیشن های بازی از ابتدا در کوهستان شروع شده و بعد از آن به جنگل پای نهاده و در نهایت برای رسیدن به دژ هیتاسپ به قلمرو او میروید . از همان ابتدا انتظار گرافیک قوی ای از “گرشاسپ” نبود ، البته این مقایسه بین این بازی و نمونه ی خارجی است ، اما چرا بحث را به سمت مقایسه با بازیهای ایرانی دیگر نکشیم؟ گرافیک گرشاسپ از نظر فنی بهترین در بین بازیهایی ایرانی ای است که تاکنون دیده شده این در حالیست که انجین استفاده شده بسیار ضعیف است و این خروجی را میتوان عالی در بین بازیهای هم سبک داخلی دانست . طراحی چهره ی کرکترهای اصلی به خوبی انجام گرفته و “گرشاسپ” از این لحاظ کمبودی ندارد ، طراحی انیمیشن ها عالی ولی تعدادشان کم است . کات سنس های از پیش رندر شده در بازی بیشتر از کات سنس های Real دیده میشوند و سازندگان ترجیح دادند که از صحنه های واقعی تر برای شروع یک صحنه مثل یک باس فایتینگ استفاده کنند .
آسان ، متوسط ، دشوار…
اگر بازی را تجربه کنید ابتدا به یاد God Of War یا Darksiders می افتید. اما بعد از یک مرحله یاد سری بازیهای شاهزاده ی پارسی خواهید افتاد . بله ، گیم پلی “گرشاسپ” را میتوان تلفیق موفقی از این بازیها دانست . گرشاسپ میتواند به لبه های آویزان شود ، در طول بازی سلاح جدید بدست بیاورد و حتی آنهارا آپگرید کند . سیستم Level Up برای این بازی تعبیه شده اما کاملا خودکار انجام میگیرد و شما نقشی در چگونگی و مدیریت آپگرید ندارید . گرشاسپ نمیتواند از سلاح های دشمن استفاده کند اما اسلحه ی خود از به اندازه ای قوی است که اگر هم این قابلیت را داشتید ابزار جنگی قهرمان خود را ترجیح میدادید . نمای دوربین در حالت ایزومتریک قرار گرفته شده ، همان حالتی که GOW از آن استفاده میکند . بازیکن قادر به تعویض نمای دوربین نیست و همین موضوع باعث ایجاد نمای آزار دهنده در هنگام اجرای برخی کمبو ها میشود . HUD به صورت ساده و شامل نوار سلامتی – نوع سلاح و نوار خشم است . سلامتی در بازی نیز همان سبک بازیهای یاد شده یعنی جمع آوری گوی های رنگی را دارد . منصفانه نیست اگر بگوییم “گرشاسپ” گیم پلی جدیدی را ارائه داده ولی ترکیب بازیهای هم سبک به طرز عالی ای صورت گرفته است . در طول بازی فنون جدیدی برای یادگیری در پیش روی شما قرار دارند ، باس فایت های دارای نوسان اند مثلا باس فایت آخر بازی خیلی خوب و باس فایت اول بازی بسیار ضعیف ساخته و پرداخته شده اند . روش کشتن موجودات قوی و باس ها با Quick Time Event ها صورت میگیرد . یعنی صحنه سینماتیک شده و نقش شما فقط فشردن سریع دکمه های خواسته شده توسط هوش مصنوعی است . دشمنان در هنگام حمله نظم خاصی ندارند و همگی به سمت گرشاسپ هجوم آورده و هیچ ترسی از او ندارند . اما باس های بازی هوش قوی تری دارند و اگر در QTE ها کند باشید توسط آنها گرفتار خواهید شد . گیم پلی بسرعت پیش میرود ، حس انتقام در گرشاسپ حس میشود ، بازی روند خطی و یکنواختی تا پایان بازی دارد . در درجه سختی “معمولی” حدود ۴٫۵ ساعت تا پایان بازی به طول خواهد انجامید و در درجه “سخت” به طور میانگین ۱٫۵ ساعت به این تایم افزوده خواهد شد .
در حقیقت “گرشاسپ” به طور عجیبی بین بازیکن و شخصیت ارتباط برقرار میکند اما موضوع عدم اختصاص دیالوگ برای شخصیت اصلی کمی این ارتباط را تضعیف میکند . در مبارزه ی آخر بازی گرشاسپ لحظاتی لب به سخن گشوده و چند کلامی رجز میخواند به غیر از آن در کل بازی فقط راوی به روایت داستان میپردازد . تمامی مراحل بخصوص در مبارزات توسط آهنگ هایی زیبا و حماسی پوشش داده شده است . تعدداد افکت های صوتی برای دشمنان بسیار کم است و در بعضی مواقع برای ۲ نوع دشمن یک صدا در نظر گرفته شده که باعث نا امیدی است .
“گرشاسپ” میتواند ساعت ها شما را درگیر خود کند . بازی پر از اسطوره پروری و افسانه است . اساطیری که شاید فقط نام آنها را در کتاب ها خوانده و در قصه ها شنیده اید . همین موضوعات ارزش تمام کردن بازی را تا ۲ باز افزایش میدهد پس حتما آنرا تجربه کنید و از انجام یک بازی ایرانی لذت ببرید .
تصاویری از این بازی زیبا