کتاب اسلام و حقوق کودک
کودک ، سرمایه ی بزرگ خانواده و اجتماع است که باید از آن مراقبت کرد ، اما بی تردید این کار به حقوق و «باید و نبایدها»یى نیاز دارد تا بتوان این حراست را به خوبی انجام داد، این حقوق کدام است و نگرگاه اسلام در این باره چیست؟
نویسنده: آیت الله احمد بهشتی
ویرایش دوم چاپ ششم | ناشر : بوستان کتاب
تعداد صفحات: 272 صفحه
اثر حاضر در یک پژوهش تطبیقی ، حقوق کودک را از نظر اسلام با نگاهی به اعلامیه حقوق کودک ، با این سر فصل ها کاویده است:
رفع تبعیض - حمایت کودک - داشتن نام و عضویت - تأمین امنیت خاطربرای کودکان - لزوم مراقبت کودکان استثنایی - محبت و تفاهم - تعلیم و تربیت کودک - تأمین حوایج کودکان - رفع مزاحمت و مشقت از کودکان - .به سوی دوستی و برادری جهانی
به عقیده نویسنده، «خداوند حکیم، قانون توالد و تناسل را بر موجودات زنده حاکم می‌سازد و نوزاد را تا زمانی که نمی‌تواند به طور مستقل روی پای خود بایستد، وابسته به مادران قرار داده و مادران وظیفه پرورش و مراقبت و حفظ نوزاد را به طور کامل برعهده می‌گیرند و همین که نوزاد به مرحله‌ای رسید که بتواند روی پای خود بایستد، عملا از تحت مراقبت مادر خارج می‌شود.
در برخی از موجودات، نه تنها مادر، بلکه پدر نیز در انجام این وظیفه با مادر همکاری می‌کند. در مورد انسان، کودک برای مدتی طولانی‌تر به مراقبت پدر و مادر نیاز دارد؛ چرا که دوران کودکی انسان، بسیار طولانی‌تر از دوران کودکی حیوانات است. در مورد حیوانات، وظیفه مادر ـ‌‌و احیانا پدرـ چندان سنگین و دشوار و طولانی نیست. مادر با شیر خود و احیانا با آب و دانه، نوزاد را چند صباحی پرورش می‌دهد و از او مراقبت می‌کند و چه بسا راه و رسم صید و شکار و فرار از دشمن را نیز به او یاد می‌دهد، تا خود ظرف چند روز یا چند ماه بتواند مستقل زندگی کند و دنبال مسوولیت‌هایی برود که نظام حکیمانه خلقت برعهده‌اش نهاده است، ولی در مورد انسان به هیچ‌وجه مراقبت چند روزه و چند ماهه مطرح نیست، بلکه مراقبت چند و چندین ساله لازم است تا بتواند نقش بزرگسالان را برعهده گیرد و مسوولیت‌های فردی و خانوادگی اجتماعی یک انسان را به طور کامل ایفا کند.»
خانواده‌هایی که به سعادت فرزندان خود می‌اندیشند و به آینده آنها احساس مسوولیت می‌کنند، باید برای طفل قبل از تولدش، بلکه قبل از انعقاد نطقه، برنامه‌ریزی کنند. آنها می‌دانند که مشکل کودکان تنها در خوراک و پوشاک خلاصه نمی‌شود، بلکه مسائل دیگری مطرح است که به مراتب از مساله خوراک و پوشاک مهم‌تر است.
مسائل عاطفی و اخلاقی و سوادآموزی و تعلیم طفل را نباید دست‌کم گرفت. نظام آفرینش به کودک حق داده است، هم نیازهای جسمی‌اش برآورده شود و هم نیازهای روحی و عاطفی‌اش.
