کاش می آمدی و با تو جهان گل می کرد

کاش می آمدی و با تو جهان گل می کرد
از گلستان رُخت گلشنِ جان گل می کرد
می شکفت از قدمت خنده به لب های زمین
با تماشای حضورِ تو زمان گل می کرد