کاش می آمدی و با تو جهان گل می کرد
کاش می آمدی و با تو جهان گل می کرد
از گلستان رُخت گلشنِ جان گل می کرد
می شکفت از قدمت خنده به لب های زمین
با تماشای حضورِ تو زمان گل می کرد
از گلستان رُخت گلشنِ جان گل می کرد
می شکفت از قدمت خنده به لب های زمین
با تماشای حضورِ تو زمان گل می کرد