چون ابرم و بر سَرِ چمن می گریم بر حالِ تباهِ خویشتن می گریم دیری است که در عزای جان سوزِ حسینی می نالم و در غمِ حسن می گریم

چون ابرم و بر سَرِ چمن می گریم بر حالِ تباهِ خویشتن می گریم دیری است که در عزای جان سوزِ حسینی می نالم و در غمِ حسن می گریم