تیغ از رُخِ او ز ترس، گریان گردید مرگ از نگهش، به خویش، لرزان گردید آوخ، چه سیه کاری و ننگی ابدی از مرگِ حسین، سهمِ انسان گردید

تیغ از رُخِ او ز ترس، گریان گردید مرگ از نگهش، به خویش، لرزان گردید آوخ، چه سیه کاری و ننگی ابدی از مرگِ حسین، سهمِ انسان گردید