تیغ از رُخِ او ز ترس، گریان گردید مرگ از نگهش، به خویش، لرزان گردید آوخ، چه سیه کاری و ننگی ابدی از مرگِ حسین، سهمِ انسان گردید
تیغ از رُخِ او ز ترس، گریان گردید
مرگ از نگهش، به خویش، لرزان گردید
آوخ، چه سیه کاری و ننگی ابدی
از مرگِ حسین، سهمِ انسان گردید
مرگ از نگهش، به خویش، لرزان گردید
آوخ، چه سیه کاری و ننگی ابدی
از مرگِ حسین، سهمِ انسان گردید