از عارفی پرسیدند: «زهد» چیست؟ گفت: چشم پوشیدن از کالای دنیا برای به دست آوردن نعمت آخرت است. انسان زمانی که در می‌یابد نعمت دنیا زوال‌پذیر و فانی‌شدنی است، نعمت زودگذر را رها می‌کند تا به نعمت باقی و جاودانی دست یابد. دنیا در چشم او کوچک و آخرت، بزرگ می‌شود. در واقع، زاهد مطلق کسی است که همه لذت‌های دنیا را با لذت آخرت عوض می‌کند و این در حقیقت داد و ستدی است که در این معامله، سود بسیار است؛ چنانکه خداوند می‌فرماید: إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ ... فَاسْتَبْشِرُواْ بِبَیعِکمُ الَّذِی بَایعْتُم بِهِ وَذَلِک هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ. (توبه: 111) خداوند جان‌ها و مال‌های اهل ایمان را از ایشان به بهای بهشت خریدای کرد ... پس شاد باشید به این خرید و فروشی که شما داد و ستد کردید و آن،‌ پیروزی بزرگی است.

از عارفی پرسیدند: «زهد» چیست؟ گفت: چشم پوشیدن از کالای دنیا برای به دست آوردن نعمت آخرت است. انسان زمانی که در می‌یابد نعمت دنیا زوال‌پذیر و فانی‌شدنی است، نعمت زودگذر را رها می‌کند تا به نعمت باقی و جاودانی دست یابد. دنیا در چشم او کوچک و آخرت، بزرگ می‌شود. در واقع، زاهد مطلق کسی است که همه لذت‌های دنیا را با لذت آخرت عوض می‌کند و این در حقیقت داد و ستدی است که در این معامله، سود بسیار است؛ چنانکه خداوند می‌فرماید: إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ ... فَاسْتَبْشِرُواْ بِبَیعِکمُ الَّذِی بَایعْتُم بِهِ وَذَلِک هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ. (توبه: 111) خداوند جان‌ها و مال‌های اهل ایمان را از ایشان به بهای بهشت خریدای کرد ... پس شاد باشید به این خرید و فروشی که شما داد و ستد کردید و آن،‌ پیروزی بزرگی است.