از حکیمی پرسیدند: کسی که نهی از گناه و منکر می‌کند باید دارای کدام خوی و خصلت باشد؟ گفت: سه خصلت: علم، ورع (پرهیزکاری) و حُسن خلق؛ زیرا اگر علم نداشته باشد کار خوب را از بد تشخیص نمی‌دهد، اگر پرهیزکار نباشد با غرض کار می‌کند و اگر حسن خلق نداشته باشد وقتی او را برنجانند خشم می‌کند و خدا را فراموش کرده، به میل خود مجازات می‌کند نه بر میزان حق، و در این صورت نهی از منکر او تبدیل به گناه و معصیت می‌شود.
از حکیمی پرسیدند: کسی که نهی از گناه و منکر می‌کند باید دارای کدام خوی و خصلت باشد؟ گفت: سه خصلت: علم، ورع (پرهیزکاری) و حُسن خلق؛ زیرا اگر علم نداشته باشد کار خوب را از بد تشخیص نمی‌دهد، اگر پرهیزکار نباشد با غرض کار می‌کند و اگر حسن خلق نداشته باشد وقتی او را برنجانند خشم می‌کند و خدا را فراموش کرده، به میل خود مجازات می‌کند نه بر میزان حق، و در این صورت نهی از منکر او تبدیل به گناه و معصیت می‌شود.
