گویند یکی از خوارج، حضرت علی(ع) را در حال نماز دید و این آیه را خواند: «... لَئِنْ أَشْرَکتَ لَیحْبَطَنَّ عَمَلُک؛ اگر مشرک شوی، تمام اعمالت تباه می‌شود.» (زمر: 65) علی(ع) نیز با زیرکی و به طوری که نمازش هم بر هم نخورد فرمود: «فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ لَا یسْتَخِفَّنَّک الَّذِینَ لَا یوقِنُونَ؛ صبر کن و بدان که وعده الهی حق است و آن‌ها که ایمان نیاورده‌اند تو را از راه به در نبرند.» (روم: 60) حضرت با این آیه به او فهماند که او ایمان ندارد و از مؤمنان نیست.

گویند یکی از خوارج، حضرت علی(ع) را در حال نماز دید و این آیه را خواند: «... لَئِنْ أَشْرَکتَ لَیحْبَطَنَّ عَمَلُک؛ اگر مشرک شوی، تمام اعمالت تباه می‌شود.» (زمر: 65) علی(ع) نیز با زیرکی و به طوری که نمازش هم بر هم نخورد فرمود: «فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ لَا یسْتَخِفَّنَّک الَّذِینَ لَا یوقِنُونَ؛ صبر کن و بدان که وعده الهی حق است و آن‌ها که ایمان نیاورده‌اند تو را از راه به در نبرند.» (روم: 60) حضرت با این آیه به او فهماند که او ایمان ندارد و از مؤمنان نیست.