غم بر تارک دلت می‌وزد و هوای اسارتی را نفس می‌کشی که چهل سال، شکسته‌ترت کرده است. شانه‌های صبرت را بگستران؛ چیزی از خاکستر خیمه‌ها نمانده؛ باد، همه را به تاراج برده است.
غم بر تارک دلت می‌وزد و هوای اسارتی را نفس می‌کشی که چهل سال، شکسته‌ترت کرده است. شانه‌های صبرت را بگستران؛ چیزی از خاکستر خیمه‌ها نمانده؛ باد، همه را به تاراج برده است.
