گوئی ز ته بستر آن حجله نشین تا ناف پر است از نافهٔچین چادر شب بسترش اگر افشانند تا حشر هوا عبیر بارد به زمین
گوئی ز ته بستر آن حجله نشین
تا ناف پر است از نافهٔچین
چادر شب بسترش اگر افشانند
تا حشر هوا عبیر بارد به زمین
تا ناف پر است از نافهٔچین
چادر شب بسترش اگر افشانند
تا حشر هوا عبیر بارد به زمین