کس را چو بنفشه سر فرو نارم من شیرم ننهم هیچ کسی را گردن چون نار غم ار خون کندم دل به سخن نگشایم پیش خلق چون پسته دهن
کس را چو بنفشه سر فرو نارم من
شیرم ننهم هیچ کسی را گردن
چون نار غم ار خون کندم دل به سخن
نگشایم پیش خلق چون پسته دهن
شیرم ننهم هیچ کسی را گردن
چون نار غم ار خون کندم دل به سخن
نگشایم پیش خلق چون پسته دهن
