او که به غم های دلش غم گریه می کرد
او که به غم های دلش غم گریه می کرد
با زخم او هر بار مرهم گریه می کرد
بر آه هایش چشم خاتم گریه می کرد
از بی کسی او خدا هم گریه می کرد
دیگر برای گریه کردن جا ندارد
شهادت...
با زخم او هر بار مرهم گریه می کرد
بر آه هایش چشم خاتم گریه می کرد
از بی کسی او خدا هم گریه می کرد
دیگر برای گریه کردن جا ندارد
شهادت...
