می رفت و به راه، چشم می دوخت فرات آن روز که چون ستاره، افروخت فرات ای کاش، حسین هم لبی تر می کرد در آتشِ این عطش چه می سوخت فرات
می رفت و به راه، چشم می دوخت فرات
آن روز که چون ستاره، افروخت فرات
ای کاش، حسین هم لبی تر می کرد
در آتشِ این عطش چه می سوخت فرات
آن روز که چون ستاره، افروخت فرات
ای کاش، حسین هم لبی تر می کرد
در آتشِ این عطش چه می سوخت فرات
