زندگانی امام هادی علیه السلام - ویژه تلفن همراه
پرداختن به زندگى ائمه كارى است بزرگ و دشوار و تاب و توانى ديگر مى طلبد زيرا آنان در چهارچوب انديشه تنگ و حقير ما نمى گنجند بلكه هستى خود را در راه اعلاى كلمه توحيد و برافراشتن پرچم اسلام فدا كردند و همچنان در برابر خداى متعال به قصور و عجز خويش اعتراف مى كردند، امامانى كه در زندگى سراسر جهاد و حماسه خود، كمترين غبار گرايش هاى مادى و زودگذر را به خود نگرفتند و هميشه افق ديدشان به فراسوى دنيا گسترش يافته بود. آنان پروانه وار به گرد معبود عالم مى چرخيدند، روزها را در ميدان نبرد و شب ها را با راز و نياز سپرى مى كردند.
زندگانی امام هادی علیه السلام - ویژه تلفن همراه
لیست گوشی های تست شده
پرداختن به زندگى ائمه كارى است بزرگ و دشوار و تاب و توانى ديگر مى طلبد زيرا آنان در چهارچوب انديشه تنگ و حقير ما نمى گنجند بلكه هستى خود را در راه اعلاى كلمه توحيد و برافراشتن پرچم اسلام فدا كردند و همچنان در برابر خداى متعال به قصور و عجز خويش اعتراف مى كردند، امامانى كه در زندگى سراسر جهاد و حماسه خود، كمترين غبار گرايش هاى مادى و زودگذر را به خود نگرفتند و هميشه افق ديدشان به فراسوى دنيا گسترش يافته بود. آنان پروانه وار به گرد معبود عالم مى چرخيدند، روزها را در ميدان نبرد و شب ها را با راز و نياز سپرى مى كردند. گاهى مصدر ظاهرى حكومت بودند و زمانى در بند زندان هاى خلافت ، گاهى به ظاهر آزاد بودند و زمانى نيز تحت مراقبت هاى شديد امويان يا عباسيان ، ليكن آنان را هيچ مانعى از انجام رسالت و ابلاغ پيام الهى باز نمى داشت . حيات آنان يكسره وقف خدا بود و دلشان مالامال از ايمان به حق ، از مراحل ( علم اليقين و عين اليقين ) گذشته ودراوج(حق اليقين)سيرمى كردندوديگرخودى نمى شناختندبلكه همه حق بودندو حقيقت . لذا مى بينيم قلب و انديشه آنان سرچشمه جوشان معارف و علوم مى گردد و نيايش ها مى تواند چنين سخنانى به زبان آورد و اين چنين منظومه عشق را بسرايد.
امام هادى-ع- نيزمانند پدر بزرگوارش از درياى بيكران دانش الهى بهره مند بود و معاصران خود را از وسعت علمى خويش متحير مى ساخت.ايشان در سنين نوسالى با فاجعه وفات پدر مواجه شدندوفقهاوعلماى شيعه كه امرامامت را از اصول دين مى دانستند و در اين كار نهايت دقت و كنكاش را لازم مى ديدند و تنها با اتكا به دلايل و براهين قطعى،امامت شخصى را مى پذيرفتندوبراى احساسات وعواطف در اين مجال ، نقشى قائل نبودند و خود را در پيشگاه خداوندمسؤول مى شناختند،به امام هادى-ع-به عنوان دهمين پيشواى خود رجوع كردند.
امام هادى- ع- تنها نماينده وسخنگوى جبهه مخالف حكومت عباسى ويكى ازرهبران پيشقدم اين امت درروش پيكارگرانه اش عليه طغيانگرى و ستم بشمار مى رفت و موضعى مخالف و انعطاف ناپذير در برابر پادشاهان و حكام عصرش اتخاذ كرده بودوباهيچيك از آنان ازدردوستى وارد نشد بلكه دور بودن و اجتناب از آنان را در سرلوحه كارخودقرارداده بودوهمين مساءله آنان رابه كينه توزى ودشمنى با امام وايجادهر نوع تضييق وفشارى عليه ايشان وادارمى كرد
پرداختن به زندگى ائمه كارى است بزرگ و دشوار و تاب و توانى ديگر مى طلبد زيرا آنان در چهارچوب انديشه تنگ و حقير ما نمى گنجند بلكه هستى خود را در راه اعلاى كلمه توحيد و برافراشتن پرچم اسلام فدا كردند و همچنان در برابر خداى متعال به قصور و عجز خويش اعتراف مى كردند، امامانى كه در زندگى سراسر جهاد و حماسه خود، كمترين غبار گرايش هاى مادى و زودگذر را به خود نگرفتند و هميشه افق ديدشان به فراسوى دنيا گسترش يافته بود. آنان پروانه وار به گرد معبود عالم مى چرخيدند، روزها را در ميدان نبرد و شب ها را با راز و نياز سپرى مى كردند. گاهى مصدر ظاهرى حكومت بودند و زمانى در بند زندان هاى خلافت ، گاهى به ظاهر آزاد بودند و زمانى نيز تحت مراقبت هاى شديد امويان يا عباسيان ، ليكن آنان را هيچ مانعى از انجام رسالت و ابلاغ پيام الهى باز نمى داشت . حيات آنان يكسره وقف خدا بود و دلشان مالامال از ايمان به حق ، از مراحل ( علم اليقين و عين اليقين ) گذشته ودراوج(حق اليقين)سيرمى كردندوديگرخودى نمى شناختندبلكه همه حق بودندو حقيقت . لذا مى بينيم قلب و انديشه آنان سرچشمه جوشان معارف و علوم مى گردد و نيايش ها مى تواند چنين سخنانى به زبان آورد و اين چنين منظومه عشق را بسرايد.
امام هادى-ع- نيزمانند پدر بزرگوارش از درياى بيكران دانش الهى بهره مند بود و معاصران خود را از وسعت علمى خويش متحير مى ساخت.ايشان در سنين نوسالى با فاجعه وفات پدر مواجه شدندوفقهاوعلماى شيعه كه امرامامت را از اصول دين مى دانستند و در اين كار نهايت دقت و كنكاش را لازم مى ديدند و تنها با اتكا به دلايل و براهين قطعى،امامت شخصى را مى پذيرفتندوبراى احساسات وعواطف در اين مجال ، نقشى قائل نبودند و خود را در پيشگاه خداوندمسؤول مى شناختند،به امام هادى-ع-به عنوان دهمين پيشواى خود رجوع كردند.
امام هادى- ع- تنها نماينده وسخنگوى جبهه مخالف حكومت عباسى ويكى ازرهبران پيشقدم اين امت درروش پيكارگرانه اش عليه طغيانگرى و ستم بشمار مى رفت و موضعى مخالف و انعطاف ناپذير در برابر پادشاهان و حكام عصرش اتخاذ كرده بودوباهيچيك از آنان ازدردوستى وارد نشد بلكه دور بودن و اجتناب از آنان را در سرلوحه كارخودقرارداده بودوهمين مساءله آنان رابه كينه توزى ودشمنى با امام وايجادهر نوع تضييق وفشارى عليه ايشان وادارمى كرد