 |
السلام ای باقر آل رسول (ص) |  |
|
قاتل تو زخم غصه های کربلا شد | |
|
من که مرگم را همان شام غریبان دیده ام | |
|
به سوی شام و کوفه ام | |
|
امشب از آیینه ها نو ر خدا می تابد | |
|
میرم مدینه قبر خاکی و می بینم | |
|
ای جان جهان امام باقر | |
|
پنجاه ساله که گریونی | |
|
بال و پرم سوخته شد پای غم تو | |
|
من بر فلک امامم من بر ملک شهودم | |
|
آه یادم نمی رود هرگز | |
|
غروب سرخ محرم نمیرود از یاد | |
|
دلا می سوزه برا غربت شما، برای قبر زار و خلوت شما | |
|
حضرت باقر ای جان عالم | |
|
ای بقیع گریه کن بر مزاری، که منا در غم او بگرید | |
|
ز غربت تو مدینه غوغاست، زائرت امشب حضرت زهراست | |
|
شکسته بال و پر شدم از اثر زهر جفا | |
|
برای من که عاشقم خیالتم غنیمته | |
|
ای مسموم کینه امام باقر غریب مدینه | |
|
ای نبی بر تو فرستاده سلام | |
|
خبر آوردند واسه من از غربت و از محنتت | |
|
در خونه ات نوکری میکنم | |
|
یادگار کربلایم کربلایم | |
|
اگه تو روضه چشام میشه تر، تو بهم دادی | |
