از رسول خدا صلّى الله علیه و آله نقل شده که فرمودند:
«لا یَنالُ شَفاعَتى غَداً مَنْ اخَّرَ الصَّلاةَ الْمَفْرُوضَةَ بَعْدَ وَقْتِها»
شفاعت من در روز قیامت به کسى که نماز واجبش را تأخیر انداخته، در وقت آن نخواند، نمىرسد1.
دودمان پیامبر، انسان‌هاى پاک و باصفایى هستند که جز خیر و نیکى از آنان سر نمىزند. از این رو همراهى، پیروى و ارتباط با آنان، دل را جلا مىدهد، ایمان را خالص مى‌کند و انسان را از آلودگی‌ها، حتى نفاق و دورویى پاک مىسازد، زیرا آن پاکان بىنظیر، راه و رسم زندگى شرافت‌مندانه همراه با عزّت و کرامت را خود، تجربه کردند و به دیگران نیز آموختند، چنان که در کمترین عمل خود، آلوده به ریا و نفاق نگشتند و سراسر وجودشان به یقین، ایمان و اخلاص مزیّن بوده است. به همین علت، جاذبههاى معنوى و ملکوتى آنان، انسان‌هاى پاکدل و مؤمن را به سوى خویش مىکشد و از تاریکى و ظلمت به وادى نور مىبرد و حتى یاد و درود بر آنان، خاصیت نفاق زدایى دارد2. بر این مبنا، زیارت اهل بیت علیهم السلام از دور و نزدیک، توسّل به آنان، درخواست عنایت و شفاعت از آستان با برکتشان و نذر و نیاز به بارگاه ملکوتى آن معصومان عظیمالشأن، حبلالمتینى است که انسان را از سقوط در درّه هولناک و هلاک کننده نفاق بازمىدارد3. هرچه ولىّ خدا از مقام بالاترى برخوردار باشد، بیشتر شفاعت مى‌کند و بندگان بیشترى به او توسّل مىجویند و دامنه توسّل در این دنیا به شفاعت در آخرت کشیده مىشود4. رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) فرمودند:
از وسایلى که در پیمودن راه قرب الهى و سیر و سلوک معنوى نقش مؤثّرى دارد، استفاده از شفاعت پیامبران، امامان و بندگان صالح خدا و توسّل به دامان عنایات آن بزرگواران است5.
کلید شفاعت انبیا الهی و امامان معصوم نماز است. نماز به خاطر جایگاه بلندى که در اسلام دارد، در روایات اسلامى از آن به عنوان «ستون دین»، «پرچم اسلام»، «مرز بین ایمان و کفر»، «کلید بهشت» یاد شده است؛ از این رو، سستى و سهلانگارى در انجام آن مورد نکوهش قرار گرفته و ترک عمدى آن نیز از گناهان کبیره شمرده شده است؛ کسى که نماز را سبک شمرده، در اول وقتش به جا نیاورد، یا به تأخیر انداخته بعد از وقت بخواند از شفاعت معصومین علیهم السلام محروم خواهد شد6؛ مومن باید بدانند شفاعت مخصوص محمد و آل محمد علیهم السلام بهترین شفاعت در این دنیا است و اگر ما مسیر و مراممان را با اهل بیت هماهنگ و همسو کنیم از شفاعتشان در روز قیامت بهره مند خواهیم گشت.
سید احمد سجادی
پی‌نوشت‌ها:
1) وسائل الشیعه، جلد 3، ص 186
2) اخلاق اطلاعاتی، علی اصغر الهامی نیا و همکاران، ج 1، صص 134- 135
3) همان، ص 136
4) اخلاق عملی، علی اصغر الهامی نیا، ج 1، ص 54
5) اخلاق نظامی، علی اصغر الهامی نیا - مقدس نیا - محمدی، ج 2، ص167
6) احکام عبادی، یوسفیان - منتظری، ج 1، ص 56
