مسیر جاری :
#10 1507822 #مناجات نامه در راسخون
#10 1507822 #مناجات نامه در مقالات
#10 1507822 #مناجات نامه در فیلم و صوت
#10 1507822 #مناجات نامه پرسش و پاسخ
#10 1507822 #مناجات نامه در مشاوره
#10 1507822 #مناجات نامه در خبر
#10 1507822 #مناجات نامه در سبک زندگی
#10 1507822 #مناجات نامه در مشاهیر
#10 1507822 #مناجات نامه در احادیث
#10 1507822 #مناجات نامه در ویژه نامه
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 133
الهی ای حجت را یاد و انس را یادگار، خود حاضری ما را جُستن چه کار ؟!
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 132
الهی ای نزدیکتر به ما از ما، مهربانتر از ما بمه ما، نوازندهٔ ما بی ما، بَکَرم خویش نه بسزای ما، هر چه کردیم تاوان بر ما، هر چه تو کردی باقی بر ما، هرچه کردی بجای ما، بخود کردی نه سزای ما.
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 131
الهی ای مهیمن اکرم، ای محتجب معظًم، ای متجلی به کرم، ای قسّام پیش از لوح و قلم، بادا روزی که باز رهم از زحمت حوا و آدم، آزاد شوم از بند وجود عدم. از دل بیرون کنم این حسرت و ندم و با دوست بیاسایم یکدم.
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 130
الهی اگر کسی تو را به جُستن یافت من ترا بگریختن یافتم، اگر کسی تو را به ذکر کردن یافت من تو را بخودفراموش کردن یافتم، اگر کسی ترا بطلب یافت من خود طلب از تو یافتم، خدایا وسیلت به تو هم تویی،اول تو بودی...
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 129
الهی مرکب وا ایستاد و قدرم بفرسود، همراهان برفتند و این بیچاره را جُز حیرت نیفزود.
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 128
الهی پیوسته در گفت و گویم، تا وا ننمایی در جست و جویم از بیقراری در میدان بیطاقتی می پویم، در میان کارم اما نمی پویم.
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 127
الهی همه از حیرت بفریادند و من از حیرت شادم، به یک لبقیک درب همه ناکامی بر خود بگشادم، دریغا روزگاری که نمیدانستم تا لطف تو را دریازم. خداوندا در آتش حیرت آویختم چون پروانه در چراغ، نه جان رنج طپش دیده...
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 126
الهی نظر خود بر ما مدام کن و این شادی خود بر ما تمام کن، ما مرا بر داشتهٔ خود نام کن بوقت رفتن بر جان ما سلام کن، صدیقان از گناه پشیمانند واز طاعت خجل، عذر بر زبان دارند و تشویر در دل.
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 125
الهی فراق کوه را هامون کند، هامون را جیحون کند، حیحون را پر خون کند، دانی که با این دل ضعیف چون کند.
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 124
الهی شراب شوق در جان منصور حلاّج افزون شد، آن شراب در آن نگنجید سر بیرون شد، ابلیس جرعهٔ نیافت جاوید ملعون شد، بجرعهٔ از آن شراب اویس قرنی میمون شد.